Marita Kramer (2017) |
Data i miejsce urodzenia | 25 października 2001 Apeldoorn |
Klub | SK Saalfelden[1] |
Reprezentacja | Austria |
Debiut w PŚ indywidualnie | 4 lutego 2017 w Hinzenbach (29. miejsce) |
Debiut w PŚ drużynowo | 18 stycznia 2020 w Zaō (1. miejsce) |
Pierwsze punkty w PŚ | 4 lutego 2017 w Hinzenbach (29. miejsce) |
Pierwsze podium w PŚ | 11 stycznia 2020 w Sapporo (1. miejsce) |
Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 11 stycznia 2020 w Sapporo |
Dorobek medalowy |
|
Inne nagrody |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Strona internetowa |
Sara Marita Kramer (ur. 25 października 2001 w Apeldoorn) – holenderska skoczkini narciarska reprezentująca Austrię. Medalistka mistrzostw świata juniorów. Zdobywczyni Pucharu Świata w sezonie 2021/2022, trzecia zawodniczka klasyfikacji generalnej w sezonie 2020/2021. Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019. Medalistka mistrzostw Austrii.
Przebieg kariery
Skoki narciarskie zaczęła uprawiać w czwartej klasie szkoły podstawowej, tuż po tym jak wzięła udział w szkolnych zawodach w skokach na nartach alpejskich rozgrywanych w Uttenhofen[2].
W sierpniu 2015 roku rozpoczęła starty w cyklu Alpen Cup, zajmując dwukrotnie lokaty w drugiej dziesiątce zawodów w Klingenthal. W czołowej „dziesiątce” konkursu tej rangi po raz pierwszy uplasowała się rok później w Pöhli, gdzie była 10. i 7. We wrześniu 2016 roku w Einsiedeln zadebiutowała w FIS Cupie, dwukrotnie zajmując miejsca w czołowej „dziesiątce” (5. i 10. pozycja). Tydzień później w Lillehammer, w ramach letniej edycji cyklu po raz pierwszy wystąpiła w konkursie Pucharu Kontynentalnego, zajmując 34. miejsce. Pierwsze punkty zawodów tej rangi, już w ramach zimowej edycji cyklu, zdobyła 17 grudnia 2016 r. w Notodden, gdzie była 27[3].
4 lutego 2017 roku w ramach rywalizacji w Hinzenbach, w swoim debiucie w Pucharze Świata, zajęła 29. pozycję, zdobywając pierwsze w karierze punkty w konkursie tego cyklu. W sezonie 2016/2017 w zawodach najwyższej rangi wystąpiła jeszcze trzykrotnie (raz w Hinzenbach i dwukrotnie w Ljubnie), jednak nie punktowała, za każdym razem plasując się w czwartej dziesiątce[3]. W marcu 2017 roku zdobyła dwa złote medale OPA Games w Hinterzarten, triumfując zarówno w rywalizacji indywidualnej, jak i drużynowej[4].
W sezonie 2017/2018 brała udział tylko w zawodach niższej rangi. Zimą trzykrotnie plasowała się w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego (dwa razy w Notodden i raz w Planicy), 16 grudnia 2017 r. w Notodden po raz pierwszy stając na podium zawodów tej rangi (była trzecia). W lutym 2018 w Kanderstegu wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym była 26., a w drużynowym 7. Tydzień później dwukrotnie stanęła na podium konkursów FIS Cupu w Rastbüchl (3. i 2. miejsce)[3].
W sierpniu 2018 roku dwukrotnie odpadła w kwalifikacjach do konkursów Letniej Grand Prix we Frenštácie[4]. W październiku 2018 roku w Predazzo dwukrotnie stanęła na podium Alpen Cup, w pierwszym konkursie zajmując 3. miejsce, a w drugim odnosząc swój pierwszy triumf w zawodach tego cyklu. W sezonie 2018/2019 sześciokrotnie przystępowała do rywalizacji w Pucharze Świata, jednak ani razu nie punktowała – raz odpadła w kwalifikacjach, a pięć razy plasowała się w czwartej dziesiątce. W styczniu 2019 r. w Lahti wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie była 11., a w konkursach drużynowych zdobyła brązowy medal (konkurs kobiet) i zajęła 4. lokatę (mikst). W lutym 2019 dwukrotnie zajęła drugie miejsce w konkursach Pucharu Kontynentalnego w Brotterode[3].
W lipcu 2019 roku zadebiutowała w konkursie głównym Letniej Grand Prix, plasując się w Hinterzarten na 33. lokacie. W sierpniu i wrześniu 2019 cztery razy stawała na podium Letniego Pucharu Kontynentalnego – w Szczyrku dwukrotnie wygrała, a w Stams dwa razy była druga[3]. Dzięki tym wynikom triumfowała w klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019[5]. Od początku sezonu 2019/2020 plasuje się w czołówce Pucharu Świata – w grudniu 2019 w Lillehammer znacznie poprawiła swój najlepszy wynik w tym cyklu, dwukrotnie zajmując lokaty w czołowej „dziesiątce” (10. i 9. miejsce)[3], a 11 stycznia 2020 odniosła pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata, triumfując w Sapporo[5]. 18 stycznia 2020 w Zaō zadebiutowała w konkursie drużynowym Pucharu Świata, odnosząc z reprezentacją Austrii zwycięstwo[3]. Ze względu na chorobę po powrocie z Japonii opuściła konkursy w Râșnovie[6]. Do rywalizacji powróciła w Oberstdorfie, gdzie po raz drugi stanęła na podium konkursu indywidualnego, zajmując w niedzielnych zmaganiach 3. lokatę[3].
Kramer jest medalistką mistrzostw Austrii – w październiku 2019 w Tschagguns zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej[7].
Oprócz skoków narciarskich jako juniorka trenowała również kombinację norweską – w swojej karierze dwukrotnie stawała na podium zawodów Alpen Cup w tej dyscyplinie sportu[8].
Życie prywatne
Kramer urodziła się w holenderskim Apeldoorn. Jej rodzice mocno interesowali się sportami zimowymi. Wraz z rodziną w 2008 roku przeprowadziła się do Austrii, gdzie jej ojciec Ronald otworzył hotel z restauracją i naleśnikarnią w miejscowości Maria Alm. Po przeprowadzce do Austrii, u jej matki Anneke zdiagnozowano raka piersi, w wyniku którego wkrótce później zmarła[9].
Kramer ma trójkę rodzeństwa – dwóch braci, Thomasa i Tima oraz siostrę Femke[9], która jest biathlonistką[1], a początkowo także trenowała skoki narciarskie[9].
Oprócz obywatelstwa Austrii, którą reprezentuje na arenie międzynarodowej, Marita Kramer posiada również obywatelstwo Holandii[10]. W 2017 otrzymała od holenderskiego związku ofertę występów w barwach Holandii – choć odmówiła, nie wykluczyła możliwości startów w barwach kraju swego urodzenia w przyszłości[9].
Kramer jest absolwentką gimnazjum sportowego w Stams, które ukończyła w 2019 roku[2].
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Kramer na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
4. | 25 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | ind. | 109,0 m | 98,0 m | 275,2 pkt | 4,4 pkt | Ema Klinec |
1. | 26 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż.[a] | 102,5 m | 104,0 m | 959,3 pkt (269,8 pkt) | – |
3. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[b] | 105,5 m | 103,0 m | 986,5 pkt (260,2 pkt) | 14,3 pkt | Niemcy |
4. | 3 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | ind. | 126,5 m | 127,5 m | 281,9 pkt | 14,7 pkt | Maren Lundby |
23. | 23 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | ind. | 92,0 m | 93,0 m | 209,3 pkt | 39,8 pkt | Katharina Althaus |
12. | 1 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | ind. | 126,5 m | 122,5 m | 223,8 pkt | 40,4 pkt | Alexandria Loutitt |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty M. Kramer na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
26. | 2 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | ind. | 78,5 m | 84,0 m | 162,4 pkt | 100,2 pkt | Nika Križnar |
7. | 3 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż.[c] | 74,5 m | 79,5 m | 494,4 pkt (107,5 pkt) | 238,7 pkt | Słowenia |
11. | 24 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | ind. | 87,5 m | 86,5 m | 222,7 pkt | 30,4 pkt | Anna Szpyniowa |
3. | 26 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż.[d] | 86,0 m | 89,0 m | 831,6 pkt (210,7 pkt) | 80,6 pkt | Rosja |
4. | 27 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[e] | 89,0 m | 88,5 m | 945,1 pkt (228,5 pkt) | 39,3 pkt | Rosja |
1. | 5 marca | 2020 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | ind. | 99,0 m | 101,0 m | 238,9 pkt | – |
1. | 7 marca | 2020 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | druż.[f] | 96,0 m | 102,5 m | 800,7 pkt (226,4 pkt) | – |
1. | 8 marca | 2020 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | druż. miesz.[g] | 97,5 m | 98,5 m | 1023,3 pkt (254,1 pkt) | – |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
3. | 27 czerwca | 2023 | Zakopane[h] | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 100,0 m | 93,5 m | 242,6 pkt | 20,0 pkt | Jacqueline Seifriedsberger |
1. | 29 czerwca | 2023 | Zakopane[h] | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | druż. miesz.[i] | 98,0 m | 96,5 m | 939,3 pkt (217,1 pkt) | – |
8. | 30 czerwca | 2023 | Zakopane[h] | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywid. | 129,0 m | 124,0 m | 222,1 pkt | 55,3 pkt | Nika Križnar |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
1. | 11 stycznia | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 131,0 m | 135,0 m | 279,6 pkt | [12] |
2. | 18 grudnia | 2020 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | HS-98 | 94,0 m | 96,0 m | 253,6 pkt | [13] |
3. | 30 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,5 m | 135,0 m | 257,7 pkt | [14] |
4. | 31 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 137,5 m | 135,0 m | 265,7 pkt | [15] |
5. | 20 marca | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 96,5 m | 96,0 m | 232,1 pkt | [16] |
6. | 21 marca | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 97,5 m | 94,5 m | 243,1 pkt | [17] |
7. | 26 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-106 | 99,5 m | 100,0 m | 258,1 pkt | [18] |
8. | 28 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 146,5 m | – | 136,1 pkt | [19] |
9. | 26 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 104,5 m | 96,0 m | 253,5 pkt | [20] |
10. | 5 grudnia | 2021 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 138,0 m | 134,5 m | 268,9 pkt | [21] |
11. | 10 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 124,5 m | 247,9 pkt | [22] |
12. | 11 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 134,0 m | 260,3 pkt | [23] |
13. | 17 grudnia | 2021 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | HS-98 | 92,0 m | 90,0 m | 261,0 pkt | [24] |
14. | 29 stycznia | 2022 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 123,5 m | – | 80,2 pkt | [25] |
15. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 136,0 m | 125,5 m | 299,9 pkt | [26] |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni | Przypisy |
1. | 11 stycznia | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 131,0 m | 135,0 m | 279,6 pkt | 1. | – | [12] |
2. | 2 lutego | 2020 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 125,0 m | 137,0 m | 269,8 pkt | 3. | 17,8 pkt | Chiara Hölzl | [27] |
3. | 18 grudnia | 2020 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | HS-98 | 94,0 m | 96,0 m | 253,6 pkt | 1. | – | [13] |
4. | 24 stycznia | 2021 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 84,5 m | 88,5 m | 238,1 pkt | 3. | 6,1 pkt | Eirin Maria Kvandal | [28] |
5. | 30 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,5 m | 135,0 m | 257,7 pkt | 1. | – | [14] |
6. | 31 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 137,5 m | 135,0 m | 265,7 pkt | 1. | – | [15] |
7. | 20 marca | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 96,5 m | 96,0 m | 232,1 pkt | 1. | – | [16] |
8. | 21 marca | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 97,5 m | 94,5 m | 243,1 pkt | 1. | – | [17] |
9. | 27 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-106 | 99,5 m | 100,0 m | 259,1 pkt | 1. | – | [18] |
10. | 28 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 146,5 m | – | 136,1 pkt | 1. | – | [19] |
11. | 26 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 104,5 m | 96,0 m | 253,5 pkt | 1. | – | [20] |
12. | 4 grudnia | 2021 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 95,0 m | 95,5 m | 273,2 pkt | 2. | 4,9 pkt | Katharina Althaus | [29] |
13. | 5 grudnia | 2021 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 138,0 m | 134,5 m | 268,9 pkt | 1. | – | [21] |
14. | 10 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 124,5 m | 247,9 pkt | 1. | – | [22] |
15. | 11 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 134,0 m | 260,3 pkt | 1. | – | [23] |
16. | 17 grudnia | 2021 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | HS-98 | 92,0 m | 90,0 m | 261,0 pkt | 1. | – | [24] |
17. | 31 grudnia | 2021 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 94,0 m | 89,0 m | 259,9 pkt | 2. | 3,8 pkt | Nika Križnar | [30] |
18. | 1 stycznia | 2022 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 91,5 m | 89,5 m | 259,5 pkt | 3. | 7,3 pkt | Sara Takanashi | [31] |
19. | 29 stycznia | 2022 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 123,5 m | – | 80,2 pkt | 1. | – | [25] |
20. | 27 lutego | 2022 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 80,0 m | 91,5 m | 215,1 pkt | 2. | 20,2 pkt | Nika Križnar | [32] |
21. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 136,0 m | 125,5 m | 299,9 pkt | 1. | – | [26] |
22. | 5 listopada | 2022 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 121,5 m | 125,0 m | 244,2 pkt | 2. | 7,3 pkt | Silje Opseth | [33] |
23. | 3 grudnia | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 93,0 m | 97,0 m | 242,3 pkt | 3. | 17,8 pkt | Katharina Althaus | [34] |
Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skład | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
1. | 18 stycznia | 2020 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-102 | [j] | 92,5 m | 87,0 m | 889,4 pkt (211,0 pkt) | – |
2. | 28 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-102 | [k] | 98,0 m | – | 373,7 pkt (112,0 pkt) | – |
3. | 25 lutego | 2022 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | [l] | 87,5 m | 87,0 m | 819,0 pkt (221,2 pkt) | – |
Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skład | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczynie |
1. | 18 stycznia | 2020 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-102 | [j] | 92,5 m | 87,0 m | 889,4 pkt (211,0 pkt) | 1. | – |
2. | 23 stycznia | 2021 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | [m] | 91,5 m | 92,0 m | 1028,9 pkt (278,4 pkt) | 3. | 35,9 pkt | Słowenia |
3. | 28 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-102 | [k] | 98,0 m | – | 373,7 pkt (112,0 pkt) | 1. | – |
4. | 28 stycznia | 2022 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | [n] | 144,5 m | 137,0 m | 779,5 pkt (253,6 pkt) | 3. | 83,1 pkt | Słowenia |
5. | 25 lutego | 2022 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | [l] | 87,5 m | 87,0 m | 819,0 pkt (221,2 pkt) | 1. | – |
6. | 4 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | [o] | 114,0 m | 119,0 m | 867,7 pkt (199,8 pkt) | 2. | 75,2 pkt | Słowenia |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Korona Alp
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 15 sierpnia | 2020 | Frenštát | Areal Horečky | K-95 | HS-106 | 95,0 m | 93,0 m | 191,2 pkt | 2. | 30,7 pkt | Nika Križnar |
2. | 18 lipca | 2021 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 131,0 m | 128,0 m | 234,1 pkt | 3. | 11,6 pkt | Urša Bogataj |
3. | 6 sierpnia | 2021 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 124,0 m | 122,0 m | 211,5 pkt | 2. | 2,4 pkt | Urša Bogataj |
4. | 2 października | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 128,0 m | 141,5 m | 255,7 pkt | 1. | – |
5. | 23 lipca | 2022 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 119,0 m | 118,0 m | 242,4 pkt | 2. | 0,1 pkt | Urša Bogataj |
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 16 grudnia | 2017 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-100 | 90,0 m | 93,0 m | 225,0 pkt | 3. | 2,5 pkt | Aleksandra Barancewa |
2. | 23 lutego | 2019 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 104,5 m | 104,5 m | 216,6 pkt | 2. | 6,3 pkt | Pauline Heßler |
3. | 24 lutego | 2019 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 107,0 m | 108,0 m | 238,8 pkt | 2. | 5,8 pkt | Katra Komar |
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w poszczególnych konkursach LPK
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 8 sierpnia | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 101,0 m | 102,0 m | 235,8 pkt |
2. | 9 sierpnia | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 104,0 m | 95,5 m | 240,1 pkt |
Miejsca na podium w poszczególnych konkursach LPK
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 8 sierpnia | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 101,0 m | 102,0 m | 235,8 pkt | 1. | — |
2. | 9 sierpnia | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 104,0 m | 95,5 m | 240,1 pkt | 1. | — |
3. | 21 września | 2019 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 104,5 m | 108,0 m | 249,7 pkt | 2. | 3,8 pkt | Eva Pinkelnig |
4. | 22 września | 2019 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 110,0 m | 110,0 m | 242,2 pkt | 2. | 0,5 pkt | Ema Klinec |
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w poszczególnych konkursach FIS Cup
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Chiara Hölzl, Daniela Iraschko-Stolz, Marita Kramer i Sophie Sorschag.
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Marita Kramer.
- ↑ a b Skład zespołu: Lisa Eder, Marita Kramer, Sophie Mair i Claudia Purker.
- ↑ a b Skład zespołu: Lisa Eder, Lisa Hirner, Marita Kramer i Claudia Purker.
- ↑ a b Skład zespołu: Lisa Eder, David Haagen, Marita Kramer i Maximilian Lienher.
- ↑ a b Skład zespołu: Lisa Eder, Marita Kramer, Vanessa Moharitsch i Julia Mühlbacher.
- ↑ a b Skład zespołu: Lisa Eder, Marita Kramer, Peter Resinger i Marco Wörgötter.
- ↑ a b c Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
- ↑ Skład zespołu: Marita Kramer, Jan Hörl, Jacqueline Seifriedsberger i Daniel Tschofenig
- ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Marita Kramer, Chiara Hölzl, Eva Pinkelnig
- ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Sophie Sorschag, Chiara Hölzl, Marita Kramer.
- ↑ a b Skład zespołu: Chiara Kreuzer, Jacqueline Seifriedsberger, Lisa Eder, Marita Kramer.
- ↑ Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Lisa Eder, Chiara Hölzl, Marita Kramer.
- ↑ Skład zespołu: Eva Pinkelnig, Daniel Huber, Marita Kramer, Stefan Kraft.
- ↑ Skład zespołu: Chiara Kreuzer, Manuel Fettner, Marita Kramer, Stefan Kraft.
Przypisy
- ↑ a b Sprunglauf Weltcup Hinzenbach 04.02.17 - Weltcupdebüt für die junge Athletin vom SK Saalfelden. schiklubsaalfelden.com. [dostęp 2017-03-05]. (niem.).
- ↑ a b Sara Marita Kramer will heuer hoch hinaus. meinbezirk.at, 2019-11-28. [dostęp 2020-01-11]. (niem.).
- ↑ a b c d e f g h Athlete : KRAMER Marita. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-13]. (ang.).
- ↑ a b Adam Kwieciński: KRAMER Marita 2001.10.25 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-01-13].
- ↑ a b Dominik Formela: PŚ Pań w Sapporo: Sukces Kramer, historyczny wynik Rajdy. skijumping.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-01-11].
- ↑ Luis Holuch: Chiara Hölzl gewinnt Quali in Rasnov. skispringen.com, 2020-01-24. [dostęp 2020-02-09]. (niem.).
- ↑ Pierwsza część mistrzostw Austrii dla Pinkelnig i Hayboecka. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-01-11].
- ↑ Sara KRAMER. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
- ↑ a b c d Walter van Zoeren: ‘AustrianDutchSisters’ Sara en Femke zijn Nederlandse hoop op een olympische medaille tijdens de Winterspelen. tubantia.nl, 2019-11-20. [dostęp 2020-01-11]. (niderl.).
- ↑ Sara Marita Kramer. saraenfemke.eu. [dostęp 2017-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ a b KRAMER Marita - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
- ↑ a b Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
- ↑ a b Ramsau - Result. fis-ski.com. [dostęp 2020-12-26]. (ang.).
- ↑ a b Titisee-Neustadt - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-01-30]. (ang.).
- ↑ a b Titisee-Neustadt - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-01-31]. (ang.).
- ↑ a b Nizhny Tagil - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-20]. (ang.).
- ↑ a b Nizhny Tagil - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
- ↑ a b Chaykovskiy - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-26]. (ang.).
- ↑ a b Chaykovskiy - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-28]. (ang.).
- ↑ a b Nizhny Tagil - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
- ↑ a b Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-05]. (ang.).
- ↑ a b Klingenthal - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-10]. (ang.).
- ↑ a b Klingenthal - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-11]. (ang.).
- ↑ a b Ramsau - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
- ↑ a b Willingen - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
- ↑ a b Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-03-03]. (ang.).
- ↑ Oberstdorf - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-02-02]. (ang.).
- ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).
- ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-04]. (ang.).
- ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-31]. (ang.).
- ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-01-01]. (ang.).
- ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
- ↑ Wisła - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
- ↑ Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-03]. (ang.).
- ↑ Marita KRAMER - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
- ↑ a b KRAMER Marita - Athlete Information; Continental Cup [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-08] (ang.).
- ↑ KRAMER Marita - Athlete Information; FIS Cup [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-08] (ang.).
Bibliografia
- Athlete : KRAMER Marita. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
- Adam Kwieciński: KRAMER Marita. [dostęp 2021-04-17].
Złoty medal | |
---|
Srebrny medal | |
---|
Brązowy medal | |
---|
Złoty medal | |
---|
Srebrny medal | |
---|
Brązowy medal | |
---|
Zwyciężczynie edycji zimowych | |
---|
Zwyciężczynie edycji letnich | |
---|