Marta Flantz

Marta Flantz
Ilustracja
Marta Flantz (1934)
Data urodzenia

1885

Data śmierci

1938

Zawód

aktorka, reżyserka

Multimedia w Wikimedia Commons
Reklama filmu Moralność pani Dulskiej (1930), na pierwszym planie Marta Flantz

Marta Flantz, także Flanz[1] (ur. 1885, zm. 1938) – polska aktorka niemieckojęzyczna i reżyserka filmowa.

Życiorys

Urodziła się w 1885[2]. Uczyła się aktorstwa w Wiedniu u Maksa Reinhardta[3]; grała po niemiecku[2]. Była żoną reżysera Bolesława Landa[4][5]. Wraz z Niną Niovillą[2][6], Stanisławą Perzanowską (współreżyserką filmu Jego wielka miłość; 1936)[6] i Wandą Jakubowską była jedną z czterech kobiet, które podjęły się reżyserii pełnometrażowych filmów fabularnych w Polsce okresu międzywojennego[2][6].

W 1929[7] zagrała tytułową rolę w obrazie Moralność pani Dulskiej (1930) – pierwszym polskim filmie dźwiękowym, adaptacji dramatu Gabrieli Zapolskiej o tym samym tytule[3]. Flantz była również współreżyserką zdjęć dźwiękowych[7]. Ponieważ grała po niemiecku, jej rolę zdubbingowano[2][4]. Kreację Flantz krytycy oceniali pozytywnie[7].

W latach 30. dołączyła do firmy producenckiej Leo-Film prowadzonej przez Marię Hirszbein[8]. W 1933 do kin wszedł obraz Prokurator Alicja Horn, do którego Flantz razem z Bolesławem Landem napisali scenariusz na podstawie powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Wraz z Michałem Waszyńskim zajęła się również reżyserią filmu[9]. Dwa lata później już sama wyreżyserowała komedię romantyczną Kochaj tylko mnie produkcji Leo-Film. W rolach głównych wystąpili: debiutantka Lidia Wysocka, Kazimierz Junosza-Stępowski, Michał Znicz, Witold Zacharewicz i Helena Grossówna. Film opowiadał o perypetiach miłosnych gwiazdy teatru[10].

Marta Flantz zmarła w 1938[2].

Twórczość

Przypisy

  1. a b c d e Marta Flantz [online], FilmPolski [dostęp 2020-12-12]  (pol.).
  2. a b c d e f GrażynaG. Stachówna GrażynaG., A Wormwood Wreath: Polish Women's Cinema, [w:] JaninaJ. Falkowska, MarekM. Haltof (red.), The New Polish Cinema, Flicks Books, 2003, s. 99–100, ISBN 1-86236-002-2 .
  3. a b TadeuszT. Lubelski TadeuszT., Historia kina polskiego: twórcy, filmy, konteksty, Katowice: Videograf, s. 75, ISBN 978-83-7183-666-4 .
  4. a b MarekM. Haltof MarekM., Kino polskie, Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, 2004, s. 38, ISBN 83-89405-38-5 .
  5. JerzyJ. Maśnicki JerzyJ., KamilK. Stepan KamilK., 1930. Dyrektorzy Herszfinkel i Land organizują pierwszy polski dźwiękowiec, [w:] Historia kina polskiego, TadeuszT. Lubelski, Konrad J.K.J. Zarębski (red.), wyd. 2, uzup., Warszawa: Fundacja Kino, 2007, s. 30, ISBN 978-83-922850-2-1 .
  6. a b c KrzysztofK. Tomasik KrzysztofK., Polskie reżyserki filmowe 1919-2002, „Kultura i Historia”, 4, 2004, ISSN 1642-9826 [dostęp 2020-12-12] .
  7. a b c d Moralność pani Dulskiej (1929) [online], Nitrofilm.pl [dostęp 2020-12-12]  (pol.).
  8. Zasłużona placówka polskiej wytwórczości filmowej, „Wiadomości Filmowe”, 2 (2), 15 stycznia 1934, s. 3 .
  9. Prokurator Alicja Horn (1933) [online], Nitrofilm.pl [dostęp 2020-12-12]  (pol.).
  10. JerzyJ. Semilski JerzyJ., Kochaj tylko mnie, [w:] Leksykon polskich filmów fabularnych, JanJ. Słodowski (red.), wyd. 2, Warszawa: Wiedza i Życie, 1997, s. 300–301, ISBN 83-7184-928-1 .

Linki zewnętrzne

  • VIAF: 50151776731918010930
  • PLWABN: 9810532144905606
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 1186787