Mike Obiku

Mike Obiku
Pełne imię i nazwisko

Michael Edirin Obiku

Data i miejsce urodzenia

24 września 1968
Warri

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1987 Flash Flamingoes 29 (13)
1988 Iwuanyanwu Nationale 5 (4)
1989 CS Marítimo 0 (0)
1989–1992 Anorthosis Famagusta 69 (33)
1992–1996 Feyenoord Rotterdam 71 (23)
1994 → Helsingborgs IF (wyp.) 14 (9)
1997 RCD Mallorca 26 (14)
1997–1998 Avispa Fukuoka 23 (13)
1998–1999 AZ Alkmaar 13 (2)
1999–2000 Anorthosis Famagusta 21 (14)
2000–2001 APOEL Nikozja 0 (0)
W sumie: 271 (125)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1988–1993  Nigeria 4 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Michael (Mike) Edirin Obiku (ur. 24 września 1968 w Warri) – nigeryjski piłkarz grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Obiku zaczynał swoją piłkarską karierę w zespole Flash Flamingoes. W barwach tego klubu zadebiutował w pierwszej lidze w 1986 roku w wieku 18 lat i w premierowym sezonie strzelił 6 goli dla swojego klubu. W drużynie „Flamingów” grał też w kolejnym sezonie, w którym zdobył 7 goli. Na początku roku 1988 Obiku przeszedł do zespołu Iwuanyanwu Nationale, w którym przez pół roku zdobył 4 gole.

Latem 1988 Obiku trafił do portugalskiego CS Marítimo. Problemy z kontraktem oraz licencją spowodowały, że Obiku nie mógł grać w oficjalnych meczach i przez cały sezon 1988/1989 grał jedynie w sparingach. Taki obrót sytuacji spowodował, że w letnim oknie transferowym 1989 Obiku wyjechał na Cypr i stał się zawodnikiem Anorthosisu Famagusta. W sezonie 1989/1990 zdobył 6 goli, w sezonie 1990/1991 – 11 goli, a rok później – 16. W tym ostatnim sezonie wywalczył wicemistrzostwo Cypru z klubem z Larnaki.

Latem 1992 Obiku został kupiony przez Feyenoord Rotterdam. Do Rotterdamu ściągnął go trener Willem van Hanegem i miał wówczas walczyć o miejsce w ataku z takimi zawodnikami jak Gaston Taument czy John van Loen. W Eredivisie Obiku zadebiutował 12 sierpnia 1992 w przegranym 0:1 meczu z PSV Eindhoven. Nigeryjczyk był jednak głównie rezerwowym, ale, pomimo że pojawił się na boisku w 21 meczach, to zdołał zdobyć 7 goli w sezonie. Feyenoord na koniec sezonu z 2 punktami przewagi nad PSV wywalczył mistrzostwo Holandii. Latem 1993 do Feyenoordu przyszedł Szwed Henrik Larsson i Obiku stał się czwartym napastnikiem w hierarchii. Zagrał w 16 ligowych meczach i strzelił 3 gole. Z Feyenoordem wywalczył wicemistrzostwo Holandii i Puchar Holandii.

Latem 1994 Obiku zastąpił Larssona w Helsingborgs IF i został wliczony w sumę transferu Szweda do Rotterdamu. W Allsvenskan w 14. kolejce zdobył gola w wygranym 3:2 meczu z Västra Frölunda IF, a łącznie w lidze uzyskał ich 9. Ze swoim zespołem zajął 9. miejsce i pomógł w awansie do półfinału Pucharu Szwecji.

Zimą 1995 Obiku powrócił do Feyenoordu. W ćwierćfinale Pucharu Holandii zdobył w dogrywce zwycięskiego gola w meczu z Ajaksem Amsterdam i była to jedyna porażka Ajaksu w całym sezonie. W finale w meczu z FC Volendam, w 82. minucie (11 minut po wejściu na boisko), zdobył zwycięskiego gola na 2:1 i Feyenoord po raz czwarty w ciągu 5 lat wywalczył krajowy puchar. W lidze Obiku strzelił 7 goli i z Feyenoordem zajął 4. miejsce w Eredivisie. W Pucharze Zdobywców Pucharów wystąpił w 1 meczu z Realem Saragossa w ćwierćfinale. W sezonie 1995/1996 Obiku jako rezerwowy uzyskał 7 goli dla Feyenoordu i po raz kolejny (trzeci w swojej karierze) zdobył z tym klubem Puchar Holandii. Na początku sezonu 1996/1997 Nigeryjczyk rozegrał 3 mecze dla Feyenoordu, ale trener Arie Haan nie widział dla niego miejsca w składzie i Nigeryjczyk odszedł z klubu.

Obiku trafił do RCD Mallorca, grającej w Segunda División. Razem z Rumunem Constantinem Galcą z 14 golami był najskuteczniejszym zawodnikiem trzeciej drużyny sezonu. Wystąpił także w obu zwycięskich dla Mallorki barażach o awans do Primera División z Rayo Vallecano.

W połowie 1997 roku Obiku podpisał kontrakt z drużyną J-League, Avispą Fukuoka i stał się pierwszym Nigeryjczykiem w japońskiej lidze. Zdobył 9 goli w lidze i był najskutecznejszym zawodnikiem Avispy w drugiej części sezonu. Z drużyną tą zajął 15. pozycję w lidze. W 1998 w Japonii spędził pół sezonu, w trakcie którego zdobył 4 gole w 8 meczach.

Latem 1998 Obiku wrócił do Holandii i został piłkarzem AZ Alkmaar. Zagrał w 13 meczach AZ i zdobył 2 gole w lidze. Z AZ zajął 9. pozycję, ale nie przedłużył kontraktu na następny sezon. W 1999 roku po raz drugi w karierze został piłkarzem Anorthosisu Famagusta. W 4 meczach Anorthosisu w eliminacjach do Ligi Mistrzów strzelił 3 gole. W lidze cypryjskiej strzelił ich 14 i znacznie przyczynił się do wywalczenia przez ten klub mistrzostwa kraju. Karierę piłkarską kończył w 2001 roku jako zawodnik APOEL-u Nikozja.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1986 Flash Flamingoes Nigeria Nigeria Nigeria Premier League 15 6
1987 Flash Flamingoes Nigeria Nigeria Nigeria Premier League 14 7
1988 Iwuanyanwu Nationale Nigeria Nigeria Nigeria Premier League 5 4
1988/89 CS Marítimo Portugalia Portugalia Portugalska Superliga 0 0
1989/90 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 24 6
1990/91 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 21 11
1991/92 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 24 16
1992/93 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 21 7
1993/94 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 16 3
1994 Helsingborgs IF Szwecja Szwecja Allsvenskan 14 9
1994/95 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 13 6
1995/96 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 18 7
1996/97 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 3 0
1996/97 RCD Mallorca Hiszpania Hiszpania Segunda División 26 14
1997 Avispa Fukuoka Japonia Japonia J-League 15 9
1998 Avispa Fukuoka Japonia Japonia J-League 8 4
1998/99 AZ Alkmaar Holandia Holandia Eredivisie 13 2
1999/00 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 21 14
2000/01 APOEL Nikozja Cypr Cypr Division A 0 0

Kariera reprezentacyjna

W 1988 roku Obiku był członkiem reprezentacji Nigerii na Puchar Narodów Afryki 1988. Zagrał tam w 1 meczu, zremisowanym 1:1 z Kamerunem. Nigeria dotarła do finału, gdzie ponownie spotkała się z Kamerunem i tym razem przegrała 0:1. W tym samym roku Obiku został powołany do kadry olimpijskiej na igrzyska olimpijskie w Seulu. Nigeria nie zdobyła żadnego punktu, a Obiku wystąpił tylko przez 12 minut. W 1989 roku był podstawowym zawodnikiem kadry prowadzonej przez Paula Hamiltona, jednak po jego zwolnieniu Obiku wypadł z kadry na dłużej.

W 1993 roku Obiku powrócił do reprezentacji, tym razem prowadzonej przez Clemensa Westerhofa. Wystąpił w przegranym 0:1 meczu z Etiopią rozegranym w ramach kwalifikacji do Pucharu Narodów Afryki. Nie miał jednak większych szans na grę na skutek dużej ilości napastników w kadrze: Samsona Siasii, Rashidiego Yekiniego czy Daniela Amokachi. Łącznie w kadrze narodowej zagrał 4 razy i strzelił 1 gola.

Kariera trenerska

Po paru latach od zakończenia kariery piłkarskiej Obiku osiadł w Holandii na stałe i został trenerem piłkarskim. Najpierw szkolił juniorów w szkółce piłkarskiej Feyenoordu, a następnie został trenerem amatorskiego zespołu Alexandria '66. Pod koniec 2006 roku trenował bez sukcesów klub HSV Hoek. W 2007 roku został trenerem juniorów w Sparcie Rotterdam.

Sukcesy

  • Mistrzostwo Holandii: 1993 z Feyenoordem
  • Puchar Holandii: 1994, 1995, 1996 z Feyenoordem
  • Mistrzostwo Cypru: 2000 z Anorthosisem
  • Wicemistrzostwo Afryki: 1988

Bibliografia

  • Mike Obiku w bazie National Football Teams (ang.)
  • p
  • d
  • e

Nigeria