Mnożnik kreacji pieniądza

Mnożnik kreacji pieniądza – pozwala odpowiedzieć na pytanie, jaką wielkość zasobu pieniądza (mierzonego agregatem M1) jest w stanie wykreować system bankowy z pojawiającego się w gospodarce nowego pieniądza wielkiej mocy (mierzonego agregatem M0, nazywanego niekiedy bazą monetarną).

Potocznie możemy powiedzieć, że zasób pieniądza to ilość pieniądza, jaka może służyć w danym kraju (w społeczeństwie) do dokonywania transakcji. Ze względu na pojawiające się w ostatnich dekadach różnego rodzaju ‘innowacje finansowe’, coraz częściej miarą zasobu pieniądza stają się agregaty M2 i M3.

Zatem mnożnik kreacji pieniądza to:

k p = M 1 M 0 . {\displaystyle k_{p}={\frac {M1}{M0}}.}

Zdefiniujmy dwa parametry g {\displaystyle g} i r . {\displaystyle r.}

  • Stosunek pieniędzy trzymanych w gotówce (C) do pieniędzy w postaci depozytów (D) jest równy g : {\displaystyle g{:}}
g = C D . {\displaystyle g={\frac {C}{D}}.}
r = R g D , {\displaystyle r={\frac {Rg}{D}},}

gdzie R g {\displaystyle Rg} – gotówka obowiązkowo przechowywana przez banki komercyjne w banku centralnym.

Z definicji M 0 = R g + C {\displaystyle M0=Rg+C} oraz M 1 = C + D . {\displaystyle M1=C+D.} Z definicji parametrów g {\displaystyle g} i r {\displaystyle r} możemy wyliczyć R g = r D {\displaystyle Rg=rD} oraz C = g D . {\displaystyle C=gD.}

Zatem możemy napisać, że

M 0 = r D + g D = ( r + g ) D , {\displaystyle M0=rD+gD=(r+g)D,}
M 1 = g D + D = ( g + 1 ) D . {\displaystyle M1=gD+D=(g+1)D.}

Wstawiając te wartości do definicji mnożnika i robiąc elementarne przekształcania, otrzymujemy:

k p = M 1 M 0 = ( g + 1 ) D ( g + r ) D = g + 1 g + r . {\displaystyle k_{p}={\frac {M1}{M0}}={\frac {(g+1)D}{(g+r)D}}={\frac {g+1}{g+r}}.}

Zatem przy stałej wartości g , {\displaystyle g,} czym mniejsza wartość stopy rezerw, tym więcej pieniądza mogą wykreować banki komercyjne. Zauważmy, że niezależnie od tego, jakie jest g , {\displaystyle g,} dla r = 1 {\displaystyle r=1} (czyli dla stuprocentowej rezerwy) mnożnik kreacji pieniądza jest równy 1, czyli nie ma kreacji pieniądza.

Wartości mnożnika mogą być bardzo duże, np. kiedy r = g = 0 , 1 {\displaystyle r=g=0{,}1} to k p = 5 , 5 , {\displaystyle k_{p}=5{,}5,} natomiast dla r = 0,006 {\displaystyle r=0{,}006} i g = 0 , 03 , {\displaystyle g=0{,}03,} k p = 29. {\displaystyle k_{p}=29.}

W ostatnich dekadach konsumenci mają coraz mniej gotówki w swoich portfelach, a zapłaty dokonywane są w sposób bezgotówkowy, odpowiada to sytuacji stale malejącego g . {\displaystyle g.} Dla granicznej wartości, kiedy g = 0 {\displaystyle g=0} mnożnik kreacji pieniądza przyjmuje postać prostego wzoru (bardzo często używanego, ale warto mieć świadomość, że jest to przybliżenie sytuacji w obecnym systemie bankowym, kiedy nadal posługujemy się gotówką trzymaną w naszych portfelach):

k p = 1 r . {\displaystyle k_{p}={\frac {1}{r}}.}

Zobacz też

Bibliografia

  • Begg D., Fischer S., Dornbusch R., Ekonomia, t. 2 Makroekonomia. Warszawa: PWE 2007, wyd. 4, zmienione.
  • Polityka gospodarcza, Bolesław Winiarski (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999
Kontrola autorytatywna (wskaźniki ekonomiczne):
  • GND: 4019905-8