Model Gordona

Model stałego wzrostu dywidendy (Gordona-Shapiro) – wariant modelu zdyskontowanych przepływów pieniężnych. Służy do obliczenia wartości przedsiębiorstw lub akcji spółek giełdowych.

W tym modelu zakłada się, że przedsiębiorstwo płaci regularnie dywidendy o wartości ${\displaystyle D,}$ które stale rosną o stały współczynnik ${\displaystyle g.}$

${\displaystyle P=\sum _{t=1}^{\infty }D\times {\frac {(1+g)^{t}}{(1+r)^{t}}}}$

${\displaystyle P={\frac {D_{1}}{r-g}}.}$

${\displaystyle D_{1}}$ – dywidenda w następnym roku

${\displaystyle g={ROE}\times {f}}$

gdzie:

${\displaystyle g}$ – stopa wzrostu zysku/dywidendy,

ROE – stopa zwrotu z kapitału własnego spółki,

${\displaystyle f}$ – wskaźnik zysku zatrzymanego,

${\displaystyle r}$ – wymagana stopa zwrotu.

Model ten jest użyteczny dla inwestorów, którzy nie mają wpływu na politykę dywidendową spółki (czyli dla akcjonariuszy mniejszościowych).

Bibliografia

• K. Jajuga, T. Jajuga: Inwestycje, PWN, wyd. III zmienione, 2006.