Muchomor czerwieniejący

Muchomor czerwieniejący

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	muchomorowate
Rodzaj	muchomor
Gatunek	muchomor czerwieniejący
Nazwa systematyczna
Amanita rubescens Pers. Tent. disp. meth. fung.: 71 (Lipsk, 1797)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Muchomor czerwieniejący (Amanita rubescens Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych (Amanitaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Amanita, Amanitaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Ma około 30 synonimów naukowych. Niektóre z nich^[2]:

• Amanita rubescens var. annulosulphurea Gillet
• Amanita rubescens var. rubescens Pers.

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 1992 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako muchomor czerwonawy, bedłka, muchar czerwonawy, podsadka czerwieniejąca^[3].

Morfologia

Kapelusz

Cielistoczerwonawy, blado czerwonawy, brązowo-czerwonawy lub jasnobrązowy z czerwonawym odcieniem, o średnicy do 15 cm. Powierzchnia sucha, pokryta brązoworóżowymi łatkami różnej wielkości, u młodych egzemplarzy półkolisty, następnie płasko rozpostarty^[4].

Blaszki

Za młodu białe, później z różowawym nalotem, do 12 mm szerokości, przyrośnięte lub zbiegające, dosyć gęsto ustawione. Uszkodzone zmieniają kolor na brązowoczerwonawy^[4].

Trzon

Początkowo białawy, później brązowo czerwonawy, u podstawy bulwiasto zgrubiały, o wysokości do 15 cm, otoczony resztkami pochwy w kształcie nieregularnych wałeczków. Wyposażony jest w prążkowany pierścień^[4].

Miąższ

Biały, mięsisty, uszkodzony zmienia barwę na czerwonawą, kruchy, bez zapachu, o łagodnym smaku^[4].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki gładkie, szeroko elipsoidalne, o rozmiarach 6–7 × 8–10 μm^[5]

Występowanie i siedlisko

Na półkuli północnej jest szeroko rozprzestrzeniony. Najliczniejsze opisane stanowiska znajdują się w Ameryce Północnej i Europie. Zanotowany także w Afryce^[6]. W Polsce jest bardzo pospolity^[3].

Występuje w lasach liściastych, iglastych i mieszanych. Rośnie na ziemi, wśród mchów, szczególnie pod brzozami, bukami, sosnami, dębami. Owocniki wytwarza od czerwca do listopada^[3].

Znaczenie

Grzyb jadalny. Ze względu na swoje spore rozmiary i częste występowanie jest atrakcyjny dla grzybiarzy. Niektórzy autorzy odradzają jego spożywanie z powodu możliwości pomyłki z toksycznym muchomorem plamistym (Amanita pantherina)^[7].

Gatunki podobne

Bywa mylony z trującym muchomorem plamistym (Amanita pantherina) oraz z muchomorem twardawym (Amanita excelsa). Dla muchomora czerwieniejącego charakterystyczne jest występowanie różowawego odcienia, czerwienienie miąższu po uszkodzeniu i brak wyraźnego prążkowania na kapeluszu. Ponadto u muchomora plamistego u nasady trzonu występuje pofałdowana pochwa^[7].

• 
  Czasami występuje w grupach
• 
  Powierzchnia kapelusza
• 
  Podstawa trzonu
• 
  Blaszki i trzon

Przypisy