Nicanor Parra

Nicanor Parra
Nicanor Segundo Parra Sandoval
Ilustracja
Nicanor Segundo Parra Sandoval
Data i miejsce urodzenia

5 września 1914
San Fabián

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 2018
Las Cruces

Zawód, zajęcie

matematyk, poeta

Parra,1935

Nicanor Segundo Parra Sandoval (ur. 5 września 1914 w San Fabián, zm. 23 stycznia 2018 w Las Cruces[1]) – chilijski matematyk i poeta[2][3]. Jeden z najbardziej znanych chilijskich poetów piszących po hiszpańsku[4].

Życiorys

Parra pochodzi z rodziny muzyków i pisarzy. W 1933 wstąpił do Instytutu Pedagogicznego na uniwersytecie w Chile. W 1943 roku udał się do Stanów Zjednoczonych, by kontynuować studia z zakresu fizyki, a następnie udał się do Anglii, by studiować kosmologię. Powrócił do Chile jako profesor w 1946 roku. W 1952 roku został profesorem fizyki na Uniwersytecie w Santiago[2] i czytał swoje wiersze w Anglii, Francji, Rosji, Meksyku, Kubie i Stanach Zjednoczonych. Wydał kilka książek.

Parra został kilka razy nominowany do Literackiej Nagrody Nobla. W 2011 roku otrzymał Nagrodę Cervantesa.

Na język polski Krystyna Rodowska przełożyła wybrane wiersze Nicanora Parry, zamieszczone w antologii Umocz wargi w kamieniu. Przekłady z poetów latynoamerykańskich, Wrocław 2011, s. 281-312.

Twórczość

  • 1937: Cancionero sin nombre
  • 1954: Poemas y antipoemas
  • 1958: La cueca larga
  • 1962: Versos de salón
  • 1963: Manifiesto
  • 1967: Canciones rusas
  • 1969: Obra gruesa
  • 1971: Los profesores
  • 1972: Artefactos
  • 1977: Sermones y prédicas del Cristo de Elqu
  • 1979: Nuevos sermones y prédicas del Cristo de Elqui
  • 1981: El anti-Lázaro
  • 1981: Plaza Sésamo
  • 1982: Poema y antipoema de Eduardo Frei
  • 1983: Cachureos, ecopoemas, guatapiques, últimas prédicas
  • 1983: Chistes para desorientar a la policía
  • 1983: Coplas de Navidad
  • 1983: Poesía política

Przypisy

  1. John Otis: Nicanor Parra, Chile’s eminent poet and ‘anti-poet,’ dies at 103. washingtonpost.com, 2018-01-23. [dostęp 2018-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-23)]. (ang.).
  2. a b Nicanor Parra, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-01-23]  (ang.).
  3. Nicanor Parra. ndbooks.com. [dostęp 2018-01-23]. (ang.).
  4. Óscar Hahn: Nicanor Parra, un antipoeta contra el orden establecido. elpais.com. [dostęp 2018-01-23]. (hiszp.).
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Cervantesa

  • ISNI: 0000000116037906
  • VIAF: 19710563
  • LCCN: n50050784
  • GND: 118591797
  • LIBRIS: qn246gv82b5lj2q
  • BnF: 121200032
  • SUDOC: 029610354
  • NLA: 35410118
  • NKC: xx0002180
  • BNE: XX1059168
  • NTA: 070894876
  • BIBSYS: 90222522
  • CiNii: DA09011822
  • Open Library: OL199135A
  • PLWABN: 9810651584405606
  • NUKAT: n97036873
  • J9U: 987007439108405171
  • PTBNP: 862035
  • CANTIC: a10576332
  • LNB: 000018493
  • NSK: 000276374
  • CONOR: 212640867
  • ΕΒΕ: 88247
  • BLBNB: 000315812
  • KRNLK: KAC199621110
  • LIH: LNB:V*302912;=BD
  • PWN: 3954508
  • Britannica: biography/Nicanor-Parra
  • NE.se: nicanor-parra
  • SNL: Nicanor_Parra
  • Catalana: 0049113
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 46782