Olga Siedakowa (poetka)

Olga Siedakowa
Ольга Александровна Седакова
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1949
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

poezja

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Olga Siedakowa we Florencji, 2006

Olga Aleksandrowna Siedakowa (ros. Ольга Александровна Седакова; ur. 26 grudnia 1949 w Moskwie) – rosyjska poetka i tłumaczka, przedstawiana jako „jedna z najlepszych współczesnych poetek i poetów chrześcijańskich piszących dziś w języku rosyjskim”[1]. Jest również filozofką i humanistką[2].

Siedakowa urodziła się w Moskwie w rodzinie inżyniera wojskowego[3]. W młodym wieku podróżowała z ojcem za granicę, co umożliwiło jej poznanie świata z innej perspektywy[3]. W 1973 roku ukończyła studia na wydziale filologicznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego[3]. W 1985 uzyskała stopień kandydata nauk z filologii[4]. Przyjaźniła się z Wieniediktem Jerofiejewem i przechowywała w swoim domu rękopis jego dzieła Moskwa-Pietuszki[5].

Będąc osobą głęboko religijną, zaczęła pisać poezję w roku 1960. Chrześcijańskie motywy pojawiające się w jej neoklasycznych utworach sprawiły, że aż do 1989 roku nie miała możliwości publikacji w Związku Radzieckim. Do 2014 roku skompletowała siedem tomów poetyckich. Jej wiersze zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym angielski, francuski, niemiecki, włoski i polski[4].

Dzięki Siergiejowi Awerincewowi, którego uważała za autorytet, Siedakowa zaangażowała się w ruch ekumeniczny. Podarowała swoje zbiory poezji Janowi Pawłowi II, który wręczył jej inauguracyjną Nagrodę Włodzimierza Sołowjowa (1998)[6]. Krytykowała także Rosyjską Cerkiew Prawosławną za nietolerancyjną wobec innych wyznań chrześcijańskich postawę[6].

Siedakowa jest laureatką kilku ważnych nagród literackich, w tym Nagrody Andrieja Bely'ego (1980), Paryskiej Nagrody dla Poetów Rosyjskich (1991), Europejskiej Nagrody w dziedzinie Poezji (1995), Nagrody Wodzimierza Sołowjowa za działalność na rzecz Rozwoju Kultury (1998)[6], i Nagrody Sołżenicyna (2001)[7].

W języku polskim ukazała się antologia wierszy poetki w przekładzie Adama Pomorskiego pt. Anioł Reims i inne wiersze (KEW, 2016). Wcześniej tłumaczenia pojedynczych wierszy publikowano w „Literaturze na świecie” (1994, nr 7/8, przeł. A. Pomorski) i w „Dekadzie Literackiej” (1999, nr 9/10, przeł. A. Wawrzyńczak i J. Socha)[8].

Przypisy

  1. Reconstructing the Canon: Russian Writing in the 1980s (ed. Arnold Barrett McMillin). Taylor & Francis, 2000. ISBN 978-90-5702-593-8; p. 33.
  2. Olga Sedakova: Freedom to Believe: Philosophical and Cultural Essays. Associated University Presses, 2010. ISBN 978-0-8387-5691-1.
  3. a b c Stephanie Sandler: The Poetry and Poetics of Olga Sedakova: Origins, Philosophies, Points of Contention. University of Wisconsin Press, 2017. ISBN 978-0-299-32010-2.
  4. a b Ольга Александровна Седакова. (ros.).
  5. "Школа Злословия – Ольга Седакова (4)".
  6. a b c Ольга Седакова: Poems and Elegies. 2003. ISBN 978-0-8387-5558-7.
  7. Ольга Седакова. (ros.).
  8. Miłosz Festival [online], miloszfestival.pl [dostęp 2022-01-11]  (pol.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000121006637
  • VIAF: 36938681
  • LCCN: n87912335
  • GND: 122819632
  • LIBRIS: 75kmqn8r024z1r1
  • BnF: 12056519q
  • SUDOC: 028804864
  • SBN: PBEV008066
  • NKC: jo20010083088
  • NTA: 073244120
  • BIBSYS: 90900614
  • CiNii: DA08320774
  • Open Library: OL5872246A
  • PLWABN: 9810539853805606
  • NUKAT: n02062174
  • J9U: 987007300279405171
  • LNB: 000066468
  • CONOR: 91125603
  • LIH: LNB:V*99475;=BU
  • PWN: 3974872
  • Britannica: biography/Olga-Sedakova-Russian-author
  • VLE: olga-sedakova
  • DSDE: Olga_Sedakova