Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn
Główny artykuł: Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948 | |||
| |||
Miejsce |
| ||
---|---|---|---|
Termin | 2 sierpnia 1948 (eliminacje) | ||
Liczba ekip | 14 | ||
Liczba sportowców | 61 | ||
Obiekt rozgrywek | Empire Pool | ||
![]() | |||
![]() | |||
![]() |
Konkurencje pływackie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 ![]() | |||||
---|---|---|---|---|---|
Styl dowolny | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
1500 m | mężczyźni | ||||
Styl grzbietowy | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
Styl klasyczny | |||||
200 m | mężczyźni | kobiety | |||
Sztafety – styl dowolny | |||||
4 × 100 m | kobiety | ||||
4 × 200 m | mężczyźni | ||||
pokaż • dyskusja • edytuj |
Sztafeta 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XIV Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Eliminacje odbyły się 2 sierpnia, a finał 3 sierpnia 1948 roku.
W finale zwyciężyła sztafeta amerykańska, w której składzie znalazło się trzech mistrzów olimpijskich konkurencji kraulowych: Walter Ris, Bill Smith, James McLane oraz Wallace Wolf. Reprezentanci Stanów Zjednoczonych pobili rekord świata o ponad pięć sekund (8:46,0). Srebro zdobyli Węgrzy, którzy w finale poprawili swój rekord Europy z eliminacji, uzyskując czas 8:48,4. Sztafeta francuska, po bardzo wyrównanym wyścigu z reprezentacją Szwecji, wywalczyła brązowy medal.
Zarówno Amerykanie jak i Węgrzy w finale uzyskali czasy lepsze od starego rekordu świata, który wynosił 8:51,5 i został ustanowiony na igrzyskach w Berlinie 12 lat wcześniej.
Rekordy
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Reprezentacja | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | ![]() Masanori Yusa Shigeo Sugiura Masaharu Taguchi Shigeo Arai | 8:51,5 | ![]() | 11 sierpnia 1936 | [1] |
Rekord olimpijski | ![]() Masanori Yusa Shigeo Sugiura Masaharu Taguchi Shigeo Arai | 8:51,5 | ![]() | 11 sierpnia 1936 | [1] |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Reprezentacja | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
3 sierpnia | finał | ![]() Walter Ris James McLane Wallace Wolf Bill Smith | 8:46,0 | ![]() |
Wyniki
Eliminacje
Do finału zakwalifikowały się trzy najszybsze sztafety z każdego wyścigu oraz pozostałe dwie reprezentacje z najlepszymi czasami.
Wyścig eliminacyjny 1
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | ![]() | Géza Kádas György Mitró Imre Nyéki Elemér Szatmári | 8:53,6 | Q, ![]() |
2. | ![]() | Bob Gibe William Dudley Edwin Gilbert Eugene Rogers | 8:55,9 | Q |
3. | ![]() | Augusto Cantón José Durañona Juan Garay Alfredo Yantorno | 9:16,9 | Q |
4. | ![]() | Sérgio Rodrígues Willy Otto Jordan Aram Boghossian Rolf Kestener | 9:19,9 | q |
5. | ![]() | Jesús Domínguez Manuel Guerra Isidoro Martínez-Vela Isidoro Pérez | 9:28,3 | |
6. | ![]() | Anwar Aziz Chaudhry Iftikhar Ahmed Shah Sultan Karim Ali Jaffar Ali Shah | 12:25,8 | |
7. ! | ![]() | Walter Bardgett Robert Cook Derek Oatway Philip Tribley | 99:99,99 ! | DSQ |
Wyścig eliminacyjny 2
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | ![]() | René Cornu Alex Jany Jo Bernardo Henri Padou Jr. | 9:08,8 | Q |
2. | ![]() | Vanja Illić Ciril Pelhan Janko Puhar Branko Vidović | 9:12,4 | Q |
3. | ![]() | Olle Johansson Martin Lundén Per-Olof Olsson Per-Olof Östrand | 9:12,9 | Q |
4. | ![]() | Ramón Bravo Apolonio Castillo Alberto Isaac Angel Maldonado | 9:23,4 | q |
5. | ![]() | Roy Botham Jack Hale Norman Wainwright John Holt | 9:26,6 | |
6. | ![]() | Franklin Gibson Eric Jubb Allen Gilchrist Peter Salmon | 9:43,2 | |
7. | ![]() | Ali Ahmed Bagdadi Ahmed Kandil Taha El-Gamal Mohamed Abdel Aziz Khalifa | 10:25,0 |
Finał
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. !![]() | ![]() | Walter Ris James McLane Wallace Wolf Bill Smith | 8:46,0 | ![]() |
2. !![]() | ![]() | Elemér Szatmári György Mitró Imre Nyéki Géza Kádas | 8:48,4 | ![]() |
3. !![]() | ![]() | Joseph Bernardo René Cornu Henri Padou Jr. Alex Jany | 9:08,0 | |
4. | ![]() | Martin Lundén Per-Olof Östrand Olle Johansson Per-Olof Olsson | 9:09,1 | |
5. | ![]() | Vanja Illić Ciril Pelhan Janko Puhar Branko Vidović | 9:14,0 | |
6. | ![]() | Horacio White José Durañona Juan Garay Alfredo Yantorno | 9:19,2 | |
7. | ![]() | Ramón Bravo Angel Maldonado Apolonio Castillo Alberto Isaac | 9:20,2 | |
8. | ![]() | Sérgio Rodrígues Willy Otto Jordan Rolf Kestener Aram Boghossian | 9:31,0 |
Przypisy
Bibliografia
- Londyn 1948 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. [dostęp 2016-11-14]. (ang.).
- Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. Sports Reference. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-04)]. (ang.).
- p
- d
- e
|