Paweł Swianiewicz

Paweł Swianiewicz

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1961 Warszawa
Profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: finanse, rozwój lokalny, samorząd terytorialny
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1989 Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1998 Akademia Ekonomiczna w Poznaniu
Profesura	7 października 2010
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Paweł Krzysztof Swianiewicz (ur. 23 maja 1961 w Warszawie) – polski ekonomista i geograf, profesor nauk ekonomicznych, specjalista w zakresie polityki lokalnej i finansów samorządowych, od 2010 do 2015 doradca społeczny prezydenta RP. Wnuk Stanisława Swianiewicza.

Życiorys

W 1985 ukończył studia geograficzne na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1989 doktoryzował się na tej samej uczelni. Habilitację w zakresie nauk ekonomicznych uzyskał w 1998 na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. W latach 1995–2001 kierował Programem Wspierania Samorządów Lokalnych Brytyjskiego Funduszu Know How. W latach 1998–2001 był zatrudniony jako profesor w Instytucie Ekonomii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 2001–2004 był profesorem w Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (Euroreg) Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2004 został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych. 7 października 2010 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Od 2006 był kierownikiem Zakładu Rozwoju i Polityki Lokalnej Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW. W 2022 został kierownikiem Zakładu Studiów Społeczno-Ekonomicznych w Instytucie Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu^[1].

Jest członkiem wielu organizacji, towarzystw naukowych i rad, m.in. European Urban Research Association (członek Executive Committee od 2002, przewodniczący od stycznia 2005 do września 2010), Regional Studies Association (sekretarz w latach 2001–2002), Steering Committee of the Local Government and Public Service Initaitive (LGI). Jest również jednym z redaktorów czasopisma „Urban Research and Practice”. Pełni funkcję eksperta Rady Europy ds. finansów samorządowych i organizacji terytorialnej. Brał udział w programach brytyjskiego ministerstwa ds. rozwoju międzynarodowego na Ukrainie, w programach w ramach UNDP dotyczących samorządu terytorialnego w Albanii, Armenii, Azerbejdżanie i Gruzji, Open Society Institute w Chorwacji, Macedonii, Serbii i Kosowie.

7 października 2010 postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego otrzymał tytuł naukowy profesora^[2]. Tego samego dnia Bronisław Komorowski mianował go doradcą społecznym ds. samorządu terytorialnego^[3]. Pełnił tę funkcję do 5 sierpnia 2015^[4].

W 2019 i 2023 wybierany do Rady Doskonałości Naukowej I oraz II kadencji^[5][6].

Wybrane publikacje

• Szafarze darów europejskich: kapitał społeczny a realizacja polityki regionalnej w polskich województwach, Scholar Warszawa 2008
• Finanse lokalne: teoria i praktyka, Warszawa: Municipium, 2004
• Nierówne koalicje: liderzy miejscy w poszukiwaniu nowego modelu zarządzania rozwojem, Scholar, Warszawa 2004
• Sprawność instytucjonalna samorządów terytorialnych w Polsce – zróżnicowanie regionalne, Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Warszawa 2000
• Atrakcyjność inwestycyjna miast, Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Warszawa 1998
• Territorial Consolidation Reforms in Europe, Open Society Institute, Budapeszt 2010
• Local Government Borrowing: Risks and Rewards, Open Society Institute, Budapeszt 2004, ss. 427
• Consolidation or Fragmentation? The size of Local Governments in Central and Eastern Europe, Open Society Institute, Budapeszt 2002
• If Territorial Fragmentation Is a Problem, Is Amalgamation a Solution? East European Perspective, Local Government Studies, 2010, vol. 36, No. 2, ss. 183–203
• Poland and Ukraine: Contrasting Paths of Decentralization and Territorial Reform, Local Government Studies, 2006, Vol. 32, No. 5, ss. 599–624

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (5 sierpnia 2015, za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu, za osiągnięcia w działalności publicznej i zawodowej)^[7]
• Brązowy Krzyż Zasługi (9 października 2007, za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej)^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Paweł Swianiewicz – Życiorys. uw.edu.pl. [dostęp 2012-08-18].

Linki zewnętrzne

• Prof. dr hab. Paweł Swianiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-08-18] .
• Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2012-08-18].