Pier Matteo Petrucci

Pier Matteo Petrucci
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1636
Jesi

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1701
Montefalco

Biskup Jesi
Okres sprawowania

1681–1691

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

filipini

Śluby zakonne

2 lutego 1661

Prezbiterat

14 marca 1661

Sakra biskupia

20 kwietnia 1681

Kreacja kardynalska

2 września 1686
Innocenty XI

Kościół tytularny

San Marcello

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 kwietnia 1681

Konsekrator

Alderano Cibo

Współkonsekratorzy

Giacomo Altoviti
Odoardo Cibo

Konsekrowani biskupi
Giaconto Tuartkovich 1693
Placido Scoppa 1693
Bernardino Plastina 1694
Francesco Maria Federico Carafa 1694
Giovanni Andrea Monreale 1695
Giuseppe Maria Bottari 1695
Epifanio Fanelli 1695
François Marie Sacco 1695
Octavius Spader 1695
Bartolomeo Castelli 1695
Gregorio Compagni 1696
Maioranus Figlioli 1696
Giuseppe Schinosi 1696
Bernabé de Castro 1697
Lorenzo Kreutter de Corvinis 1697
Fortunato Durante 1697
Ambrosio Angelini 1697
Agustín Antonio de Arellano 1698
Ambrogio Croce 1698
Gaetano De Andrea 1698
Michele Gallo Vandeinde 1698
Antonio Forteguerra 1698
Giulio Troili 1698
Fabrizio Maffei 1698
Giovanni Cito 1698
Biagio Terzi 1698
Luca Trapani 1698
François Amédée Milliet d’Arvillars 1699
Giovanni Battista Braschi 1699
Giuseppe de Carolis 1699
Orazio Minimi 1699
Tommaso d’Aquino 1700
Giovanni Battista Capano 1700

Pier Matteo Petrucci COr (ur. 20 maja 1636 w Jesi, zm. 5 lipca 1701 w Montefalco) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 20 maja 1636 roku w Jesi, jako syn Giambattisty Petrucciego i Aurelii Stelli[1]. Studiował na Uniwersytecie w Maceracie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 2 lutego 1661 roku złożył profesję wieczystą w zakonie filipinów, a 14 marca przyjął święcenia kapłańskie[2]. 14 kwietnia 1681 roku został wybrany biskupem Jesi, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. 2 września 1686 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Marcello[2]. Jego publiczna debata z jezuitą Paolem Segnerim, w której Petrucci bronił kwietyzmu, doprowadziła do oskarżenia kardynała o herezję[1]. Inkwizycja potępiła 45 tez spośród jego twierdzeń, czemu Petrucci niezwłocznie się podporządkował. W 1691 roku zrezygnował z zarządzania diecezją[2]. W latach 1694–1695 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 5 lipca 1701 roku w Montefalco[1].

Przypisy

  1. a b c d e Pier Matteo Petrucci. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  2. a b c d Pier Matteo Petrucci. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-16]. (ang.).
  • ISNI: 0000000115796644
  • VIAF: 106966672
  • LCCN: nr93030630
  • GND: 119472422
  • SUDOC: 156187868
  • SBN: ANAV001119
  • NKC: ola2013757215
  • BNE: XX1734398
  • Open Library: OL5457617A
  • PLWABN: 9810623112005606