Piotr Gudymienko

Piotr Gudymienko
Пётр Емелья́нович Гудыме́нко
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1898
Popowa-Słoboda, obwód sumski

Data i miejsce śmierci

21 marca 1953
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1917–1947

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Czerwona

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy

Piotr Jemieljanowicz Gudymienko (ros. Пётр Емелья́нович Гудыме́нко, ur. 30 grudnia 1897?/11 stycznia 1898 we wsi Popowa-Słoboda w obwodzie sumskim, zm. 21 marca 1953 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał porucznik.

Życiorys

W 1917 został powołany do rosyjskiej armii, 1918 wstąpił do Armii Czerwonej, 1919 został członkiem RKP(b), w wojnie domowej był szeregowcem i potem szefem łączności i wywiadu dywizjonu artylerii. Brał udział w walkach z niemieckimi interwentami, Korpusem Czechosłowackim, wojskami atamana Dutowa, Kołczaka i emira Buchary. Po wojnie dowodził plutonem, baterią i dywizjonem artylerii, 1930 został szefem sztabu, następnie dowódcą pułku artylerii. Od sierpnia 1937 do maja 1938 był szefem sztabu punktu obrony przeciwlotniczej w Baku, później dowódcą 3 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej, od grudnia 1941 do kwietnia 1943 dowódcą Zakaukaskiej Strefy Obrony Przeciwlotniczej (1942 otrzymał stopień generała porucznika), a od kwietnia 1943 do końca wojny dowódcą Zakaukaskiego Frontu Obrony Przeciwlotniczej. Organizował obronę przeciwlotniczą przemysłowych centrów Kaukazu (Baku, Machaczkały, Groznego, Krasnodaru, Batumi i innych), portów czarnomorskich, wybrzeża i komunikacji Frontu Północno-Kaukaskiego i Zakaukaskiego. Po wojnie był zastępcą dowódcy Zachodniego Okręgu Obrony Przeciwlotniczej, dowódcą Północno-Zachodniego Okręgu Obrony Przeciwlotniczej (od maja 1946 do stycznia 1948), pomocnikiem dowódcy wojsk Południowo-Zachodniego Okręgu Obrony Przeciwlotniczej (od stycznia do grudnia 1948) i Donbaskiego Rejonu Obrony Przeciwlotniczej (od grudnia 1948 do października 1949).

Odznaczenia

I medale.

Bibliografia

  • Гудыменко Пётр Емельянович. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2016-07-23]. (ros.).