Piotr Siegoczyński
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 26 sierpnia 1966 | ||
|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | Polska | ||
| Styl walki | full contact | ||
| |||
 | Ten artykuł od 2023-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Piotr Siegoczyński (ur. 26 sierpnia 1966 roku w Milanówku) – pierwszy polski i trzykrotny Mistrz Świata seniorów w kick-boxingu. Siedmiokrotny mistrz Europy. Trzykrotny Mistrz Świata i Europy weteranów (40-50 lat), w latach 2006-2010 Wiceprezes Polskiego Związku Kick-Boxingu. Trener kadry narodowej seniorów pointfighting i light contact. Trener KS Piaseczno oraz X Fight Piaseczno. Ma 5. stopień mistrzowski – czarny pas – 5 dan. Wielokrotny Mistrz Polski formułach semi, light, full contact.
W 1985 roku, gdy Polska drużyna zadebiutowała na mistrzostwach świata WAKO w Budapeszcie, Piotr Siegoczyński po raz pierwszy stanął na podium i został pierwszym polskim mistrzem świata w kickboxingu. Było to znaczące wydarzenie dla polskiego sportu i dla nieznanego w świecie zawodnika, który nawet nie był wtedy mistrzem Polski (w tym czasie kick-boxing w kraju był młodym sportem i nie organizowano jeszcze mistrzostw Polski). Po zwycięstwie w Budapeszcie Siegoczyński zdobył pseudonim "Mistrz". Nastąpił wielki przełom kick-boxingu w Polsce. Rok później zawodnik zdobył pierwszy w karierze tytuł mistrza Europy. W 1990 z Mestre koło Wenecji wrócił jako podwójny mistrz świata semi i light-contact. W latach 1991-1994 walczył zawodowo w formule full contact, pokonał m.in. zawodowego Mistrza Świata Andre Sabatie z Francji oraz zawodowego Mistrza Świata Marko Markowa z Bułgarii. w 1995 zakończył karierę. W 2009 wrócił do rywalizacji i zwyciężył w Mistrzostwach Świata Weteranów oraz w 2010 w Mistrzostwach Europy weteranów. W 2011 w Innsbrucku zdobył Puchar Świata weteranów. Od pierwszych Mistrzostw Świata weteranów pozostaje niepokonany w tej kategorii wiekowej.[1]. W 2015 roku został Dyrektorem Sportowym w organizacji kickboxingu Zawodowego DSF Kickboxing Challenge.
Utytułowani wychowankowie: Dorota Godzina, Emilia Szabłowska, Wojciech Myśliński, Piotr Bąkowski, Wojciech Ołtarzewski, Tomasz Bąk, Joanna Gutowska, Mariusz Niziołek, Robert Matyja, Michał Jabłoński, Bartosz Baczyński, Łukasz Wichowski.
Ważniejsze osiągnięcia
- 1985 Budapeszt Mistrzostwo Świata I miejsce
- 1986 Ateny Mistrzostwa Europy, I miejsce
- 1987 Hamburg mistrzostwa Europy, I-miejsce
- 1987 Hamburg mistrzostwa Europy, I miejsce
- 1988 Kraków mistrzostwa Polski (full), I miejsce
- 1990 Mestre Mistrzostwa Świata I miejsce
Przypisy
- ↑ Mistrz kickboxingu wrócił na ring. TVN Warszawa. [dostęp 2009-10-29].
Bibliografia
- Lech Ufel: Świat Kick-boxingu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1991. ISBN 83-217-2877-4.
- Profil instruktora na Kick Center Fight Club. [dostęp 2008-05-14]. (pol.).
- Sekcja Kickboxingu Piotra Siegoczyńskiego Warszawa – Ursynów. [dostęp 2008-05-14]. (pol.).
- Magicsport. [dostęp 2008-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-14)]. (pol.).
- Polski Związek Kickboxingu
