Raymond du Puy

Błogosławiony
Raymond du Puy

Data śmierci

ok. 1160

Czczony przez

Multimedia w Wikimedia Commons

Raymond du Puy (du Puy Montbrun; du Puis) – drugi (1120–1160) wielki mistrz zakonu joannitów (choć pierwszy używający tego tytułu), siódmy wielki mistrz lazarytów; błogosławiony Kościoła katolickiego.

Pochodził z Delfinatu z Francji, z bardzo starej i szacownej rodziny noszącej herb: Na złotym tle wspięty lew czerwony. Był spokrewniony z Adhemarem du Puis, legatem papieskim z czasów I krucjaty. Stworzył regułę zakonu opartą na regule św. Augustyna. Za jego rządów zakon joannitów przeżywał szybki rozwój, a gałąź rycerska zaczęła w nim odgrywać decydującą rolę. Wraz ze swoimi rycerzami brał udział w licznych bitwach w Ziemi Świętej; zasłużył się m.in. podczas walk pod Askalonem i podczas oblężenia Tyru. W roku 1157 zachorował na trąd i opuszczając joannitów przeszedł do bractwa zakonnego dla trędowatych rycerzy pod wezwaniem św. Łazarza, gdzie został wybrany wielkim mistrzem. Posiadając doświadczenie z przewodzenia joannitami skutecznie przemienił zakon św. Łazarza w zakon rycerski.

Bibliografia

Sire H.J.A., Kawalerowie Maltańscy, Warszawa 2000, ISBN 83-06-02766-3
Strona oficjalna ZPKM

Linki zewnętrzne

Podobizna wielkiego mistrza

Wielcy mistrzowie Zakonu Maltańskiego

Kustosze Szpitala	Gérard Tonque (1113–1120) Raymond du Puy (1120–1158/60) Auger de Balben (1158/60–1162/63) Arnaud de Comps (1162–1163) Gilbert de Aissailly (1163–1169/70) Gastone de Murols (ok. 1170–ok. 1172) Gilbert z Syrii (ok. 1172–1177) Roger de Moulins (1177–ok. 1187) Hermangard d’Asp (1188–ok. 1190) Garnier de Naplouse (1189/90–1192) Geoffrey de Donjon (1193–1202) Alfons z Portugalii (1203–1206) Geoffrey le Rat (1206–1207) Guerin de Montaigu (1207–1227/28) Bertrand de Thessy (ok. 1228–1231) Guerin de Montacute (1231–1236) Bertrand de Comps (1236–1239/40) Pierre de Vielle-Bride (1239/40–1242) Guillaume de Chateauneuf (1242–1258) Hugues de Revel (1258–1277) Nicolas Lorgne (1277–1284) Jean de Villiers (1284/85–1293/94) Odon de Pins (1294–1296) Guillaume de Villaret (1296–1305)
Wielcy mistrzowie	Foulques de Villaret (1305–1319) Maurice de Pagnac (nieuznawany, 1317–1319) Helion de Villeneuve (1319–1346) Dieudonné de Gozon (1346–1353) Pierre de Corneillan (1353–1355) Roger de Pins (1355–1365) Raymond Berenger (1365–1374) Robert de Juliac (1374–1376) Jean Fernandez de Heredia (1376–1396) Riccardo Caracciolo (antymistrz, 1383–1395) Philibert de Naillac (1396–1421) Antonio Fluvian de Riviere (1421–1437) Jean de Lastic (1437–1454) Jacques de Milly (1454–1461) Piero Raimondo Zacosta (1461–1467) Giovanni Battista Orsini (1467–1476) Pierre d’Aubusson (1476–1503) Emery d’Amboise (1503–1512) Guy de Blanchefort (1512–1513) Fabrizio del Carretto (1513–1521)
Mistrzowie (od ok. 1623 Wielcy mistrzowie)	Philippe Villiers de L’Isle Adam (1521–1534) Piero de Ponte (1534–1535) Didier de Saint-Jaille (1535–1536) Juan de Homedes (1536–1553) Claude de la Sengle (1553–1557) Jean de la Valette (1557–1568) Pietro del Monte (1568–1572) Jean L’Evesque de la Cassière (1572–1581) Mathurin Romegas (namiestnik, 1577–1581) Mathurin Romegas (antymistrz, 1581) Hugues Loubenx de Verdalle (1581–1595) Martin Garzez (1595–1601) Alof de Wignacourt (1601–1622) Luís Mendes de Vasconcellos (1622–1623) Antoine de Paule (1623–1636) Juan de Lascaris-Castellar (1636–1657) Martin de Redin (1657–1660) Annet de Clermont-Gessant (1660) Raphael Cotoner (1660–1663) Nicolas Cotoner (1663–1680) Gregorio Carafa (1680–1690) Adrien de Wignacourt (1690–1697) Ramon Perellos y Roccaful (1697–1720) Marc’Antonio Zondadari (1720–1722) Antonio Manoel de Vilhena (1722–1736) Ramon Despuig (1736–1741) Manuel Pinto da Fonseca (1741–1773) Francisco Ximenes de Texada (1773–1775) Emmanuel de Rohan-Polduc (1775–1797) Ferdinand von Hompesch zu Bolheim (1797–1799)
Książęta i wielcy mistrzowie	Paweł I (de facto, 1798–1801) Nikołaj Iwanowicz Sałtykow (de facto namiestnik, 1801–1803) Giovanni Battista Tommasi (1803–1805) Innico Maria Guevara-Suardo (namiestnik, 1805–1814) André Di Giovanni (namiestnik, 1814–1821) Antoine Busca (namiestnik, 1821–1834) Carlo Candida (namiestnik, 1834–1845) Philippe di Colloredo-Mels (namiestnik, 1845–1864) Alessandro Borgia (namiestnik, 1865–1871) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (namiestnik, 1871–1879) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (1879–1905) Caleazzo von Thun und Hohenstein (1905–1931) Pio Franchi de’ Cavalieri (namiestnik, 1929–1931) Ludovico Chigi della Rovere Albani (1931–1951) Antonio Hercolani Fava Simonetti (namiestnik, 1951–1955) Ernesto Paterno Castello di Carcaci (namiestnik, 1955–1962) Angelo de Mojana di Cologna (1962–1988) Jean Charles Pallavicini (namiestnik, 1988) Andrew Willoughby Ninian Bertie (1988–2008) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2008) Matthew Festing (2008–2017) Ludwig Hoffmann von Rumerstein (namiestnik, 2017) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2017–2018) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (2018–2020) Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2020) Marco Luzzago (namiestnik, 2020–2022) Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2022) John T. Dunlap (namiestnik, 2022–2023; od 2023)