Realdo Colombo

Realdo Colombo

Data i miejsce urodzenia	ok. 1516 r. Cremona
Data i miejsce śmierci	1559 r. Rzym
Zawód, zajęcie	lekarz
Multimedia w Wikimedia Commons

Realdo Colombo (ur. ok. 1516 r. w Cremonie, zm. 1559 r. w Rzymie) – włoski lekarz i chirurg, który opisał mały obieg krwi^[1].

Życiorys

Studiował medycynę na Uniwersytecie w Padwie (ukończył w 1538 r.) i w 1543 r. zastąpił Andreasa Vesaliusa na stanowisku profesora chirurgii. W 1546 r. został pierwszym profesorem anatomii na Uniwersytecie w Pizie, a w latach 1548–1559 zajmował podobne stanowisko na papieskim uniwersytecie Sapienza. Był także chirurgiem papieża Juliusza III^[1].

Pozostawił po sobie jeden traktat^[1]: wydany pośmiertnie^[2] De re anatomica (1559 r.), który zawierał szereg oryginalnych obserwacji poczynionych w czasie sekcji żywych zwierząt i zwłok ludzkich^[1]. Przy ilustrowaniu dzieła bezowocnie próbował współpracować z jednym ze swoich pacjentów, Michałem Aniołem. Dzieło było powszechnie używane jako podręcznik anatomii, szybko przetłumaczono je na język angielski (1578 r.) i niemiecki (1609 r.)^[2].

Jest autorem najlepszych do swoich czasów opisów otrzewnej, opłucnej oraz narządów i tkanek w jamie opłucnej. Większe znaczenie miały jednak jego opisy fizjologii serca, w których prawidłowo zaobserwował, że krew wlewa się do komór serca w czasie rozkurczu, a jest z niego wypychana w czasie skurczu. Dokładnie opisał krążenie krwi z prawej komory serca przez tętnicę płucną do płuc, gdzie nabiera jasnoczerwonej barwy po zmieszaniu z nieznanym mu czynnikiem z powietrza, po czym wraca do lewej komory serca przez żyłę płucną^[1]. Prawidłowo opisał prawą nerkę jako położoną niżej niż lewa^[2].

Colombo był uważany przez współczesnych (w tym przez Williama Harveya^[2]) za odkrywcę płucnego obiegu krwi, ponieważ nieznane były wcześniejsze prace Ibn An-Nafisa i Miguela Serveta^[1].

Przypisy