Recytatyw
Recytatyw (wł. recitativo) – solowa forma wokalna podobna do deklamacji, powstała około 1600. Recytatyw służy przede wszystkim do prezentacji akcji. Pierwsze opery były w całości oparte na recytatywach[1]. Występuje jako elementy większej formy muzycznej takiej jak kantata, oratorium[2], opera[1] czy pasja[3].
Rodzaje recytatywu:
- recitativo secco – charakteryzuje się akompaniamentem basso continuo oraz częstym powtarzaniem dźwięków (stosowany w operze neapolitańskiej do XVIII wieku)[1]
- recitativo accompagnato – charakteryzuje się akompaniamentem orkiestry oraz rozwiniętą melodią[1] (zapoczątkowany w późnej operze neapolitańskiej przez kompozytorów takich jak Niccolò Jommelli i Tommaso Traetta[4]).
Przypisy
- ↑ a b c d Wójcik 2006 ↓, s. 175.
- ↑ Wójcik 2006 ↓, s. 176.
- ↑ Wójcik 2006 ↓, s. 188.
- ↑ Wójcik 2006 ↓, s. 175–176.
Bibliografia
- Danuta Wójcik: Abc form muzycznych. Kraków: Musica Iagellonica, 2006. ISBN 83-7099-061-4.
- p
- d
- e
Terminy operowe
| Rodzaje oper |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rodzaje głosów | |||||||
| Inne pojęcia związane z operą | |||||||
| Pojęcia pokrewne |
|
Kontrola autorytatywna (rodzaj utworu/kompozycji muzycznej):
- PWN: 3966520
- Britannica: art/recitative
- Treccani: recitativo
- Universalis: recitatif-musique
- DSDE: recitativ
