René Duguay-Trouin

Ten artykuł od 2018-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

René Duguay-Trouin

Réné Duguay-Trouin (mal. A. Graincourt)
Admirał
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1673 Saint-Malo
Data i miejsce śmierci	27 września 1736 Paryż
Przebieg służby
Siły zbrojne	Marine nationale
Główne wojny i bitwy	wojna o sukcesję hiszpańską

René Duguay-Trouin (du Guay-Trouin), pan na Gué (ur. 10 czerwca 1673 w Saint-Malo, zm. 27 września 1736 w Paryżu) – francuski korsarz i admirał.

Pochodził z rodziny armatorów z Saint-Malo. Z woli ojca miał zostać duchownym i uczęszczał do specjalnego gimnazjum, lecz po jego śmierci porzucił szkołę i popadł w długi. Brat zaokrętował go na należący do rodziny okręt i wysłał do walki z Anglikami i Holendrami. W 1694 dzięki wykazanym umiejętnościom otrzymał własny okręt (lugier Le Danycan) i oddano pod jego dowództwo eskadrę. Prowadził korsarskie działania grabiąc na holenderskich i angielskich łowiskach w pobliżu Islandii. Po stoczeniu 12-godzinnej walki z angielskimi liniowcami w maju 1694 dostał się do niewoli, ale z więzienia w Plymouth uwolnił się dzięki pomocy zakochanej Angielki.

W 1697 koło Bilbao rozgromił holenderski konwój i zdobył łupy wartości miliona franków. Zwrócił na siebie uwagę podczas wojny Francji z Ligą Augsburską w latach 1688–1697, w trakcie podejmowanych wtedy działań korsarskich. W 1697 otrzymał rangę starszego komandora (capitaine de frégate) marynarki królewskiej.

Największe sukcesy osiągnął w latach 1702–1713 podczas wojny o sukcesję hiszpańską. W 1709 działał na wodach atlantyckich w pobliżu Brazylii; w uznaniu dotychczasowych zasług w tym samym roku nadano mu szlachectwo. W 1710 powziął śmiały plan wyprawy na portugalskie Rio de Janeiro uważane za niemożliwe do zdobycia. Z braku środków królewskich dla sfinansowania tej wyprawy stworzono akcyjną spółkę prywatnych inwestorów. Umowa podpisana z udziałem króla w marcu 1711 określała podział zysków z operacji wojennej mającej charakter korsarski. Ostatecznie Duguay-Trouin dowodził siedemnastoma okrętami z 735 działami i 5700 ludźmi. 12 września 1711 jego flota wpłynęła do zatoki Guanabara i pokonała zakotwiczone tam okręty portugalskie, a następnie wysadzono na ląd oddziały desantowe. Po wielodniowych walkach zniszczono i splądrowano miasto, uwolniono przetrzymywanych jeńców francuskich i zażądano wysokiego okupu za pozostawienie niezniszczonych fortyfikacji.

W 1728 Duguay-Trouin otrzymał nominację na królewskiego admirała (lieutenant-général des armées navales du roi); pod koniec życia pełnił obowiązki komendanta portu wojennego w Breście (1731), a potem w Tulonie (1736).

W trakcie swych pirackich działań zdobył 60 okrętów i 300 statków.

Bibliografia

• MarianM. Mickiewicz MarianM., WitoldW. Mickiewicz WitoldW., Słownik odkrywców i zdobywców, Poznań: Atena, 1996, ISBN 83-85414-29-0, OCLC 749318882 .brak strony (książka)