Sałata rzymska

Sałata rzymska

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Cichorioideae
Rodzaj	sałata
Gatunek	sałata siewna
Odmiana	sałata rzymska
Nazwa systematyczna
Lactuca sativa L. var. longifolia Lam.
Synonimy
Lactuca sativa var. romana L. H. Bailey

Sałata rzymska, sałata długolistna (Lactuca sativa L. var. longifolia Lam.)^[3] – odmiana sałaty. Występuje tylko w uprawie.

Morfologia

Liście kruche, wydłużone, mięsiste, gładkie lub pomarszczone z wyraźnie zaznaczonymi nerwami. Sałata ta tworzy zwarte, wydłużone, główki przypominające kapustę pekińską, o wysokości 16-26 cm i ciężarze 40-70 dag.

Zastosowanie

• Roślina uprawna: Jest cennym warzywem – zawiera znaczną ilość witamin (karoten, B₁, B₂, PP, C), składników mineralnych (wapń, fosfor, żelazo) i jest lekkostrawna. Jest też słodsza i delikatniejsza w smaku niż sałata masłowa czy krucha.
• Sztuka kulinarna: Sałata rzymska jest podstawą słynnej sałatki Cesara. Dobrze komponuje się z ciężkimi majonezowymi sosami i serami pleśniowymi.

Odmiany uprawne

Do najczęściej uprawianych odmian należą:

• 'Paryska Żółta'
• 'Kasselska'
• 'Trianońska'
• 'Krwistoczerwona Zimowa'
• 'Liwia'.

Przypisy