Sancho I Gruby
| Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
król Leónu | |||
Okres | od 956 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Okres | od 960 | ||
Poprzednik | |||
Następca | Ramiro III | ||
Dane biograficzne | |||
Data śmierci | 966 lub 967 | ||
Ojciec | Ramiro II | ||
Matka | Urraka z Pampeluny | ||
Żona | |||
Dzieci | Ramiro III, | ||
|
Sancho I Gruby, Otyły, Sancho I el Craso (zm. 966 lub 967) – król Leónu w latach 956 - 958 i od 960 r. do śmierci. Syn Ramira II i jego drugiej żony - Urraki z Pampeluny. Wnuk Sancha I Garcésa, króla Nawarry i Tody Aznárez. Objął władzę po przyrodnim bracie - Ordoño III.
Około połowy X w. chrześcijańskie królestwa Leonu i Nawarry ogarnęły niepokoje i bunty szlachty. Leon miał kłopoty zwłaszcza z separatystycznymi ruchami w Galicji, a szczególnie w Kastylii, gdzie przywódcą był Fernán (Ferdynand) González, pierwszy hrabia całej ówczesnej Kastylii. Po śmierci posiadającego duży autorytet Ramira II, spory przybrały na sile. Objęły również rodzinę królewską - Sancho spiskował przeciwko panującemu bratu.
Po objęciu władzy w 956 r. nie potrafił sobie poradzić z potężniejąca kastylijską opozycją i w 958 r. został zdetronizowany na rzecz kuzyna Ordoño, któremu historia nadała przydomek Nikczemny, uległego wobec hrabiego Gonzálesa. Sancho szukał pomocy na dworze babki i wuja Garcii I Sancheza, króla Nawarry, w Pampelunie, którzy również byli zagrożeni przez Gonzalesa. Sancho, Garcia i Toda zwrócili się o pomoc do najpotężniejszego wówczas władcy na Półwyspie Iberyjskim, emira Kordoby, kalifa Abd ar-Rahmana III, spokrewnionego z królem Nawarry. Cała rodzina złożyła w 958 r. umajjadzkiemu władcy hołd i otrzymała pomoc. W 959 r. Sancho z pomocą wojsk muzułmańskich zdobył twierdzę Zamora w Leonie, która stała się przyczółkiem do dalszej walki. W następnym roku wuj Sancha, Garcia I Sanchez, pokonał Fernáno Gonzálesa i wziął go do niewoli. Sancho przy pomocy wiernej sobie szlachty leońskiej odzyskał całe królestwo.
Kolejne lata panowania ubiegły Sancho na walkach z Maurami, z którymi stosunki po śmierci w 961 r. Abd ar-Rahmana, popsuły się. Pomimo zwycięstwa nad Fernáno Gonzálesem, nie udało się również spacyfikować separatystycznych ruchów w Galicji i Kastylii. Tamtejsza szlachta coraz bardziej niechętnie uznawała zwierzchnictwo Leonu i wzniecała bunty. W trakcie tych walk i sporów Sancho I został prawdopodobnie otruty[1] w 966 lub 967 r.
Małżeństwo i potomkowie
W 960 Sancho poślubił Teresę Ansúrez (córkę hrabiego Ansura Fernándeza). Ich dziećmi byli:
- infant Ramiro III z Leónu (961-985),
- infantka Urraka z Leónu (?-v 997).
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 262. ISBN 978-83-7425-697-1.
- p
- d
- e
Dynastia Perez |
|
---|---|
Dynastia Jimenez |
|
Dynastia Burgundzka |
|
- Od 1252 unia z Królestwem Kastylii (zobacz: władcy Kastylii-Leónu)
- p
- d
- e
Władcy swebscy |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Panowanie wizygockie |
| ||||||||
Panowanie austuryjskie |
| ||||||||
Królestwo Galicji |
| ||||||||
Panowanie austuryjsko-leońskie |
| ||||||||
Królowie Galicji i Nawarry |
| ||||||||
Królowie Galicji i Leónu |
| ||||||||
Królowie Galicji-León i Kastylii-Toledo |
|
- Britannica: biography/Sancho-I-king-of-Leon
- Catalana: 0058532