Shunsō Hishida

Shunsō Hishida

菱田 春草

Data i miejsce urodzenia	21 września 1874 Iida
Data i miejsce śmierci	16 września 1911 Tokio
Narodowość	japońska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Shunsō Hishida (jap. 菱田 春草 Hishida Shunsō), właśc. Mioji Hishida (jap. 菱田 三男治 Hishida Mioji); ur. 21 września 1874^[1] w Iidzie^[2] w prefekturze Nagano^[3], zm. 16 września 1911 w Tokio^[1] – japoński malarz.

Życiorys

Już jako dziecko przejawiał wybitne talenty artystyczne, w wieku 10 lat tworzył obrazy w stylu szkoły Kanō^[3]. W 1890 roku został przyjęty do Tokijskiej Szkoły Sztuk Pięknych (Tōkyō Bijutsu Gakkō), gdzie jego nauczycielem był Gahō Hashimoto^[3][4]. Program jego studiów obejmował szkice z natury, klasyczne malarstwo chińskie i japońskie, ikonografię buddyjską oraz ukiyo-e^[4]. W 1898 roku został wykładowcą Japońskiej Akademii Sztuk Pięknych (Nihon Bijutsu-in)^[1]. W latach 1903–1904 wspólnie z Kakuzō Okakurą i Taikanem Yokoyamą odbył podróż do Indii, Europy i Stanów Zjednoczonych^[3][4]. Pod koniec życia utracił całkowicie wzrok^[4].

W swojej twórczości czerpał z tradycyjnego malarstwa chińskiego i japońskiego, korzystając ze zdobyczy malarstwa europejskiego przy malowaniu przestrzeni powietrznej i światła^[4]. Malował pejzaże i tematy z ikonografii buddyjskiej^[3]. Posługiwał się techniką mōrō-tai („styl widmowy”), w której rezygnowano z linii konturowej na rzecz operowania jedynie plamami barwnymi^[4]. W późniejszych obrazach zaczął nawiązywać do stylistyki szkoły Rinpa^[3].

Galeria

Przypisy