Sikorsky MH-53 Pave Low
MH-53 Pave Low | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Sikorsky Aircraft Corporation | ||
Typ | śmigłowiec wielozadaniowy | ||
Załoga | 6 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 15 marca 1967 | ||
Wycofanie ze służby | 2008 | ||
Liczba egz. | 72 (HH-53) | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2× silnik turbowałowy General Electric T64-GE-100 | ||
Moc | 4392 KM (3230 kW) każdy | ||
Wymiary | |||
Średnica wirnika | 21,9 m | ||
Długość | 28,0 m | ||
Wysokość | 7,6 m | ||
Masa | |||
Własna | 14 515 kg | ||
Startowa | 21 000 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 315 km/h | ||
Pułap | 4900 m | ||
Zasięg | 1100 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
3× karabin maszynowy M134 Minigun kalibru 7,62 mm lub M2 kalibru 12,7 mm | |||
Liczba miejsc | |||
37 | |||
Użytkownicy | |||
United States Air Force | |||
Rzuty | |||
|
Sikorsky HH-53/MH-53 Pave Low – amerykański śmigłowiec wielozadaniowy, wykorzystywany przez United States Air Force do zadań poszukiwawczo-ratunkowych w warunkach bojowych (CSAR) oraz wsparcia operacji specjalnych, opracowany przez Sikorsky Aircraft Corporation na bazie śmigłowca CH-53 Sea Stallion.
Historia
Oblot śmigłowca HH-53B, pierwszego zaprojektowanego specjalnie z myślą o wykonywaniu zadań poszukiwawczo-ratownicznych, miał miejsce 15 marca 1967. W 1968 roku zaprezentowana została nieco zmodyfikowana wersja HH-53C. Wyprodukowano 8 egzemplarzy w wersji HH-53B (później zmodernizowanych do standardu HH-53C) oraz 64 HH-53C. Śmigłowce wykorzystywano podczas wojny wietnamskiej, gdzie zastąpiły maszyny HH-3E "Jolly Green Giant", zyskując przydomek "Super Jolly Green Giant". W późniejszych latach śmigłowce pełniły służbę podczas startów statków kosmicznych oraz wykorzystywane były do poszukiwania załóg statków powracających z lotów kosmicznych.
W latach 70. podjęto próby mające na celu umożliwienie prowadzenie działań przez śmigłowce HH-53 w każdych warunkach pogodowych, zarówno w dzień jak i w nocy. Ich wynikiem była modernizacja 11 śmigłowców HH-53B i HH-53C do standardu HH-53H Pave Low III. W 1980 roku nastąpiło przeniesienie pierwszych maszyn z Military Airlift Command (Dowództwa Wojskowego Lotnictwa Transportowego) do 1st Special Operations Wing (1. Skrzydła Operacji Specjalnych), jednocześnie ze zmianą ich nazwy na MH-53H.
W latach 1986-1990 41 maszyn wersji HH-53B, HH-53C, HH-53H oraz CH-53C zmodernizowano do kolejnego standardu – MH-53J Pave Low III Enhanced. Ostatnia modernizacja doprowadziła do powstania wersji MH-53M Pave Low IV.
Śmigłowce zostały wycofane ze służby w 2008 roku[2].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Wszystkie śmigłowce MH-53 powstały w wyniku modernizacji istniejących egzemplarzy HH-53B/C/H oraz CH-53C.
Przypisy
Bibliografia
- HH-53 Super Jolly Green Giant. Global Security. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
- MH-53J Pave Low III. Global Security. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
- MH-53M Pave Low IV. Global Security. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
- Sikorsky S-65/CH-53 Sea Stallion. All the World's Helicopters and Rotorcraft. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe | |
Samoloty szturmowe | |
Samoloty patrolowe i zwalczania okrętów podwodnych | |
Samoloty rozpoznawcze WRE i dowodzenia | |
Samoloty obserwacyjne | |
Samoloty szkolno-treningowe | |
Samoloty transportowe | |
Śmigłowce i pionowzloty | |
Bezzałogowe | |
Konstrukcje doświadczalne i prototypy |
|