Tadeusz Kończyc
 Tadeusz Kończyc (1928) | |||
| Imię i nazwisko | Alfred Grot-Bęczkowski | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1880 | ||
| Data i miejsce śmierci | 18 czerwca 1943 | ||
| Zawód, zajęcie | dziennikarz, | ||
| Małżeństwo | Aldona Jasińska | ||
| |||
Tadeusz Kończyc, właśc. Alfred Grot-Bęczkowski (ur. w 1880 w Brześciu Litewskim, zm. 18 czerwca 1943 w Wycinkach Chlewińskich) – dziennikarz, krytyk teatralny, poeta, satyryk, autor tekstów piosenek, scenarzysta[1], powieściopisarz. Kierownik artystyczny i literacki teatrów. Jeden z założycieli[2] i prezes ZAiKS-u.
Życiorys
Był synem ziemianina Tadeusza Grot-Bęczkowskiego i pisarki Wandy z domu Uberschaer-Ubersavy secundo voto Korotyńskiej[3]. Ukończył studia rolnicze.
W lecie 1904 był kierownikiem artystycznym zespołu, który pod nazwą Warszawska Spółka Literacko-Artystyczna występował m.in. w Żyrardowie i Falenicy. W lutym 1916 wszedł w skład komitetu literacko-artystycznego przy Teatrze Praskim i brał udział w kierowaniu nim do 1919, a od stycznia tego roku pełnił w nim funkcję wicedyrektora. W maju i czerwcu 1919 był jednocześnie kierownikiem artystycznym Teatru Argus, a od października 1919 kierownikiem literacko-artystycznym Teatru Stołecznego. W styczniu 1921 został kierownikiem artystycznym Teatru Dramatycznego. W latach 1922–25 był kierownikiem literackim Teatru Stańczyk[4], a w sezonie 1922–1923 także doradcą literackim Teatru Polskiego w Katowicach[3].
Był długoletnim recenzentem teatralnym „Kuriera Warszawskiego”, a także redaktorem pism teatralnych, m.in. „Ilustrowanego Przeglądu Teatralnego”. Pracował w redakcjach „Dziennika dla Wszystkich”, „Gońca”, „Bluszcza”, „Niwy Polskiej”, „Tygodnika Polskiego” i „Ilustrowanego Przeglądu Teatralnego”[5].
Współpracował też jako kierownik literacki z wytwórniami filmowymi, m.in. Leo-Film[1].
Twórczość literacka
Publikował moralizujące powieści dla młodzieży, m.in. w 1903 roku powieść Bracia.
Jest też autorem zbiorów wierszy:
- O Polsko! Polsko (1918)
- Satyry i liryki (1920)
- Śladem ostatnich snów (1926)
- Cienie samotnych dróg (1930)
W 1921 roku opublikował poemat dramatyczny Na bursztynowym wybrzeżu[2].
Był autorem tekstów piosenek[6][7].
Przypisy
- ↑ a b Tadeusz Kończyc w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b Do trzech razy setka. ZAiKS. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ a b Tadeusz Kończyc, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2021-01-29] .
- ↑ Teatr Stańczyk, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (teatry i zespoły teatralne). [dostęp 2021-01-27] .
- ↑ Tadeusz Kończyc. ZAiKS. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ Tadeusz Kończyc. StareMelodie.pl. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ Tadeusz Kończyc. Cyfrowa Biblioteka Piosenki Polskiej. [dostęp 2021-01-29].
Linki zewnętrzne
- Dzieła Tadeusza Kończyca w bibliotece Polona
