Wąsacz watermalski

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2008-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wąsacz watermalski, fr. Barbu du Watermael, język niderlandzki Watermaalse baardkriel - to bardzo małe kurki, których ojczyzną jest Watermael w Belgii, obecnie gmina miejska Regionu Stołecznego Brukseli Watermael-Boitsfort.

Zaprezentowano je raz pierwszy w 1922 roku w Belgii. W 1955 trafiły one do Niemiec, gdzie nie zdobyły dużej popularności, chociaż ten kraj słynie z hodowli karzełków. Mylone są z inną belgijską rasą wąsaczem antwerpskim, mają podobną budowę.

Dorastają do wagi: kogut 600 g, kura; 500g. Postawa dumna, mocno wysklepiona pierś, kształty zaokrąglone. Skrzydła szerokie i długie opadają ku dołowi. Posiadają bujną i dużą brodę oraz baki. Kanciaste i uwydatnione przejście w ogon z grzbietu opadającego ku dołowi. Krótki, szeroki tułów zwężający się ku dołowi. Ogon średniej długości z szerokimi sterówkami, lekko zagiętymi sierpówkami głównymi i bocznymi sierpówkami. Skoki gładkie barwy grafitowej lub koloru jasnego mięsa, zależy od rodzaju upierzenia. Uda obficie opierzone, krótkie i mocno umięśnione. Grzebień różyczkowy u koguta dość duży i szeroki, u kury niewielki. Dzwonki i zausznice czerwone, zakryte brodą. Część twarzowa czerwona. Broda nie powinna zakrywać oczu, które są brązowe. Głowa duża i okrągła z czubem opadającym do tyłu.

Brodacze watermalskie to kurki ruchliwe, radosne i zadziorne. Koguty potrafią zaczepiać osobniki większe od siebie, potrafi także zaczepiać ludzi. Kurki nie są takie jak koguty, dosyć szybko się oswajają, potrafią jeść z ręki i wskakiwać na ramię. Brodacze watermalskie są zdolne do lotu i zajmują najwyższe miejsca w kurnikach. Kury znoszą rocznie 100-120 jaj o barwie biało-kremowej i wadze 35g. Brodacze występują w około 33 odmianach barwnych:

  • przepiórcza (najpopularniejsza)
  • niebiesko-przepiórcza
  • srebrzysto-przepiórcza
  • porcelanowa
  • izabelowato-porcelanowa
  • czerwono-porcelanowa
  • cytrynowo-porcelanowa
  • biało-cytrynowo-przepiórcza
  • biało-żółto-przepiórcza
  • srebrzysto-kuropatwiana
  • kuroptwiana
  • złotobrzozowe
  • niebieskie złotobrzozowe
  • brzozowe
  • niebiesko brzozowe
  • białe czarno gronostajowe
  • białe niebiesko gronostajowe
  • żółte czarno gronostajowe
  • żółte niebiesko gronostajowe
  • złotoszyje
  • srebrnoszyje
  • niebieskie złotoszyje
  • niebieskie srebrnoszyje
  • czerwone
  • perłowe
  • niebieskie
  • czarne
  • białe
  • srebrno-porcelanowe
  • pręgowane
  • niebieskie nakrapiane
  • czarne nakrapiane
  • żółte nakrapiane.

Linki zewnętrzne

  • Encyklopedia Zwierząt Domowych. euroanimal.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-22)].