Wiktor Czarliński
 | Ten artykuł od 2017-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Data i miejsce urodzenia | 27 czerwca 1849 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 listopada 1910 |
| Zawód, zajęcie | inżynier, redaktor |
Wiktor Czarliński (ur. 27 czerwca[1] 1849 w Chwarznie, zm. 1 listopada 1910 w Dreźnie[2]) - inżynier, który wniósł poważny wkład w rozwój prac nawadniających w Australii. Przez pewien czas był wiceprzewodniczącym Komisji Konserwacji Wód w Sydney.
Życiorys
Na świat przyszedł w wielodzietnej rodzinie w dworku Felicjana Czarlińskiego w Chwarznie[2]. Matką była Emilia z Rokickich h. Lubicz[1]. Jego bracia walczyli w powstaniu styczniowym[3]. Czarliński uczył się gimnazjum w Chełmnie. Maturę zdał w Szwajcarii. W 1872 roku ukończył studia w Gandawie, uzyskując dyplom inżyniera. Wyjechał najpierw do Wiednia, a następnie w 1878 do Warszawy[2]. Wydawał tam w latach 1878-1881 czasopismo "Inżynieria i budownictwo"[3]. W 1883 lat udał się w podróż do Australii. Zamieszkał w Sydney[2].
Przebywał w Australii w latach 1883-87 i 1889-96. Odbywał liczne podróże w głąb Nowej Południowej Walii i Queenslandu. Opublikował sprawozdania po angielsku: Report on the District between the Lachlan, Bogan and Darling Rivers (Sydney ok. 1887) oraz Progress Report on Artesian Wells in the Bulloo and Darling Rivers Basin (tamże, 1894).
W 1896 przeprowadził się do Drezna, gdzie zmarł 1 listopada 1910. Dwukrotnie był żonaty. Pierwsza małżonka Czarlińskiego, Adrianna, była Belgijką. Po jej śmierci zawarł ślub z Marią Idą Muller. Z drugiego małżeństwa urodził się Olgierd Czarliński (1907-1994) prawnik i tłumacz, specjalista językowy w Oxford University Press[2].
