Zenobios

Zenobios (gr. Ζηνόβιος) – grecki sofista, który nauczał w Rzymie za panowania cesarza Hadriana. Napisał w trzech księgach Wyciąg z przysłów Didymosa i Tarraiosa oraz Mowę na urodziny cesarza Hadriana, która wskazuje na związki Zenobiosa z dworem cesarskim. Był także tłumaczem, tłumaczył na język grecki utwory Salustiusza: De coniuratione Catilinae, Bellum Iugurthinum oraz Historiae.

Bibliografia

  • KrystynaK. Stebnicka KrystynaK., Zenobios [1], [w:] PawełP. Janiszewski, KrystynaK. Stebnicka, ElżbietaE. Szabat (red.), Sofiści i retorzy greccy w cesarstwie rzymskim (I-VII wiek). Słownik biograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2011, s. 455, ISBN 978-83-235-0687-4 .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000115929494
  • VIAF: 122363764, 356159474048127660127, 50045622
  • LCCN: n86020791
  • GND: 100712983
  • BnF: 11984852x
  • SUDOC: 027907538
  • SBN: MILV016146
  • BNE: XX1767629
  • NTA: 069965706
  • NUKAT: n2007127788
  • J9U: 987007282003405171
Encyklopedia internetowa:
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 67148