Biće skoro propast sveta

30. 10. 1968 (1968-10-30)

Trajanje84 min.Zemlja

FrancuskaJeziksrpski

Biće skoro propast sveta, u međunarodnoj distribuciji poznat pod francuskim naslovom Il pleut dans mon village (sh. Kiši u mome selu) je jugoslovensko-francuski igrani film snimljen 1968. godine, u režiji Aleksandra Petrovića, poznat kao jedno od najznačajnijih ostvarenja tzv. crnog talasa.

Iako je film od dela kritike dobio dobre ocene, kao i Veliku brončanu arenu na Pulskom festivalu, njegov mračan i pesimističan prikaz života u vojvođanskom selu je od strane brojnih krugova u tada vladajućem Savezu komunista shvaćen kao neprihvatljiva kritika komunističkog režima, te je, kao i druga slična ostvarenja u to vreme sa vremenom pokrenuo reakciju koja će Petrovića staviti u nemilost. Petrović ga je kasnije u intervjuu naveo kao svoj najbolji film zajedno sa Sakupljačima perja.^[1]

Radnja

U jednom vojvođanskom selu kafedžija je u svađi sa svinjarem. Da bi mu se osvetio, kafedžija sa drugovima nagovori polupijanog svinjara da se oženi intelektualno ometenom devojkom. U međuvremenu, u selo dolazi mlada učiteljica u koju se svinjar zaljubi. Misleći da mu sada žena smeta, on je ubije. Njegov otac prima krivicu na sebe, ali, vremenom, seljaci otkriju pravog ubicu, namame ga u zvonik, vežu ga među zvona i svinjar umire rastrgnut.

Uloge

Glumac	Uloga
Ani Žirardo	Reza
Ivan Palih	Triša
Mija Aleksić	Joška
Eva Ras	Goca
Dragomir Bojanić Gidra	Pilot Mile Simić „Milanče“
Petar Banićević	Joškin prijatelj
Božidar Pavićević Longa	Automehaničar
Stole Aranđelović	Kondukter u vozu
Marko Nikolić	Aziz
Milivoje Tomić	Stanovnik sela
Zlatibor Stoimirov	Gost u kafani
Toša Jovanović	Violinista
Đorđe Vladisavljević	Basista
Milorad Majić
Gordana Jovanović
Ranko Bradić
Nikola Šolaja
Bora Popov
Žarko Meržan
Klaudi Lauger