Earl Mercije

Earl Mercije (engleski: Earl of Mercia) je bila titula u kasnoj Anglosaksonskoj i ranoj normanskoj Engleskoj (10 - 11. vijek) čiji su nositelji služili kao guverneri u područja ranijeg nezavisnog kraljevstva Mercija (današnji Midlands). Razvila se od institucije earlodormena u Kraljevini Wessex u 10. vijeku. Kao titulu earla ju je uveo dansko-engleski kralj Knut Veliki nakon osvajanja Engleske 1010-ih. Održala se i nakon normanskog osvajanja, ali samo do 1070. kada je posljednji earl, Edwin bio upetljan u zavjeru protiv William Osvajača; za kaznu mu je oduzeta titula, a upravne ovlasti su predane novostvorenim earlovima Chestera i Shrewsburyja.

Earldormeni Mercije

Ælfhere (950-e-983)
Eadric Streona (1007–17)^[1]

Earlovi Mercije

Leofric (cca. 1030–1057)
Ælfgar (1057–1062)
Edwin (1062–1070)

Izvori

↑ Anglo-Saxon Chronicle, 1007: "In this year also was Edric appointed alderman over all the kingdom of the Mercians.", 1017: "This year also was Alderman Edric slain at London".