Ivan Radović

Ivan Radović (Vršac, 22. jun 1894 — Beograd, 14. avgust 1973) je bio srpski slikar, likovni kritičar, dopisni član SANU.

Biografija

Završio je Učiteljsku školu u Somboru. Slikarstvo je učio na Akademiji u Budimpešti od 1917. do 1919.

Radi studija umetnosti 1921. godine putovao je u Minhen, Prag i Veneciju, a boravio je u Pragu i Parizu.

U Beograd se doselio 1927. godine. Bavi se pedagoškim radom u školi u Staništu, Učiteljskoj i Višoj devojačkoj školi u Somboru. Jedno vreme je bio profesor Umetničke škole u Beogradu.

Prvi put izlagao 1922. godine u Beogradu. Pripadao je grupama „Slobodni“, „Oblik“ i „Šestorica“. Bio je član ULUS-a.

Postao je dopisni član SANU 1970. godine.

Uspešno se bavio tenisom. Bio je pravak Jugoslavije 1929. godine. Te godine je igrao u Dejvis kupu protiv Grčke.

Njegov brat je bio sveštenik i fotograf Milorad Radović (1892-1934).

Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Slikarstvo

Slikarski opus Ivana Radovića je veliki i po broju radova (slika, crteža i akvarela), ali i po značaju i mestu u srpskoj umetnosti dvadesetog veka. Kritičari i istoričari moderne umetnosti primetili su u njegovom radu kretanje od tradicionalizma do avangarde, od ustaljenih puteva savremenosti njegovog vremena do izleta u naivizam i koloristički ekspresionizam koji je bio najkarakterističniji za srpsku umetnost tog perioda. Nije se ustručavao ni da se upusti u eksperimente sa apstraktnim izrazom, posebno tokom prve polovine treće decenije. U osnovnom, njegov slikarki put se kretao od ranog perioda konstruktivizma i postkubizma, preko neoklasicizma i neoprimitivizma srednjeg perida do romantizma i poetskog realizma koji je obeležio kraj ovog samosvojnog stvaralaštva. I tematski se Radovićevo slikarstvo kretalo u širokom rasponu od pejsaža, enterijera i žanrscena do portreta i aktova. Zbog ovakvog svojevrsnog spajanja i preplitanja stilskih karakteristika i tematskih sadržaja, slikartsvo Ivana Radovića postavljeno je u najznačajnijim istorijskim pregledima na jedno od najistaknutijih mesta u srpskoj slikarskoj umetnosti epohe modernizma.

Samostalne izložbe

1925 Sala osnovne škole kod Saborne crkve, Beograd
1928 Letnji paviljon Oficirskog doma, Beograd
1929 Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“, Beograd
1932 Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“, Beograd
1933 Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“, Beograd
1952 Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“, Beograd
1960 Galerija doma JNA, Beograd
1963 Narodni muzej, Zrenjanin
1964 Gradsko muzej, Vršac
1966 Galerija Matice srpske, retrospektivna izložba, Novi Sad
1971 Galerija SANU, retrospektivna izložba, Beograd

Posthumne izložbe

1978 Likovna galerija, Sombor
1984 Galerija SANU, Beograd
2009 Narodni muzeju, Valjevo
2010 Kulturni centar, Vršac, Spomen-zbirka Pavla Beljanskog, Novi Sad
2010 Galerija Haos, Beograd
2011 Galerija legat Milice Zorić i Rodoljuba Čolakovića, Beograd

Bibliografija (izbor)

1925 Gustav Krklec, Izložba slika Ivana Radovića, Vreme, 5. decembar, Beograd
1926 Gustav Krklec, Kolektivna izložba Ivana Radovića u Beogradu, Somborska reč, br. 37, Sombor
1955 Miodrag B. Protić, Savremenici I, s. 67-71, Nolit, Beograd
1963 Vukica Popović, katalog retrospektivne izložbe, Narodni muzej, Zrenjanin
1966 Pavle Vasić, katalog retrospektivne izložbe, Galerija Matice srpske, Novi Sad
1967 Miodrag B. Protić, Treća decenija - konstruktivno slikarstvo, u Jugoslovenska umetnost HH veka, Muzej savremene umetnosti, Beograd
1970 Miodrag B. Protić, Srpsko slikarstvo HH veka, Nolit, Beograd
1971 Miodrag B. Protić, katalog retrospektivne izložbe, SANU, Beograd
1973 Lazar Trifunović, Srpsko slikarstvo 1900 – 1950, Nolit, Beograd
1983 Vladimir Rozić, Likovna kritika u Beogradu između dva rata 1918-1941, Jugoslavija, Beograd
1989 Vjekoslav Ćetković, monografija, Akademija umetnosti, Matica srpska, Novi Sad
2005 Vladimir Rozić, Umetnička grupa „Oblik“ 1926-1939, Kancelarija za pridruživanje Srbije i Crne Gore Evropskoj uniji, Beograd
2008 Žana Gvozdenović, Ivan Radović. Od apstrakcije do predela čulnosti, Muzej savremene umetnosti, Beograd