Dom Brandtów w Poznaniu
Główna elewacja, po prawej fragment Banku Włościańskiego | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Poznań | ||
Adres | |||
Styl architektoniczny | secesja | ||
Ukończenie budowy | 1912 | ||
Położenie na mapie Poznania ![]() | |||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |||
![]() | |||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/Michaelis_i_Kantorowicz_Poznan.jpg/245px-Michaelis_i_Kantorowicz_Poznan.jpg)
Dom Brandtów – secesyjny dom handlowy, zlokalizowany w Poznaniu przy Placu Wolności 8 (południowa pierzeja), w centrum miasta.
"W 1912 r. na parceli pod numerem 8 została wybudowana (...) okazała kamienica należąca do kupców Leopolda i Bertholda Brandtów. Gmach ten, z wysuniętym do przodu szerokim wykuszem, zwieńczony wysokim mansardowym dachem, został prawdopodobnie zaprojektowany przez Martina Sonnabenda. W budynku mieścił się wielki "Magazyn sprzętów kuchennych, szkła i porcelany" firmy Moritz Brandt oraz sklep Stefana Centowskiego z konfekcją męską"[1]. Na dwóch dolnych kondygnacjach znajdują się przeszklone lokale, dawniej użytkowane jako jednoprzestrzenne. Przy wejściu, w latach 50. XX wieku (lub, według innych teorii w latach 30. – na PeWuKę) umieszczono dwie płaskorzeźby związane ze sportem – Łuczniczkę i Dyskobola. Było to związane z działającym podówczas w tym miejscu sklepem z artykułami sportowymi. W latach PRL nagich sportowców wzbogacono o dorobione spodenki sportowe, które były bardziej zgodne z moralnością socjalistyczną. Po transformacji systemowej płaskorzeźby zaginęły[2].
Według Marcina Libickiego architektura obiektu odbiega znacząco od pobliskich realizacji, np. Banku Włościańskiego, czy domu handlowego Haasego. Według tego autora, budynek jest niezdecydowany architektonicznie i brak mu myśli przewodniej. Krytykuje niefortunnie zaaranżowaną część centralną w kontraście z ponurymi niszami balkonów.
Obecnie budynek nadal pełni funkcje handlowe i bankowe (neoBANK).
Przypisy
Bibliografia
- Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, JanuszJ. Pazder (oprac.), JerzyJ. Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 188, ISBN 83-87847-92-5, OCLC 830535344 .
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.42, ISBN 83-89525-07-0
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Wydawnictwo Gazeta Handlowa, Poznań, 1997, ss.309-310, ISBN 83-902028-4-0
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
- Waldemar Karolczak, Ulice i zaułki dawnego Poznania – Plac Wolności, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznań 2010, s. 49
- p
- d
- e
Pierzeja zachodnia | |
---|---|
Pierzeja północna (od zachodu) |
|
Pierzeja wschodnia (od północy) | |
Pierzeja południowa (od zachodu) |
|
Obiekty nieistniejące poza pierzejami | |
Przyległe ulice |
- Wikiprojekt:Poznań