Rozkład Voigta

(wyśrodkowany) rozkład Voigta
Gęstość prawdopodobieństwa
Ilustracja
Dystrybuanta
Ilustracja
Parametry

γ , σ > 0 {\displaystyle \gamma ,\sigma >0}

Nośnik

R {\displaystyle \mathbb {R} }

Gęstość prawdopodobieństwa

złożona

Dystrybuanta

złożona

Wartość oczekiwana (średnia)

nieokreślona

Mediana

0 {\displaystyle 0}

Moda

0 {\displaystyle 0}

Wariancja

nieokreślona

Współczynnik skośności

nieokreślona

Kurtoza

nieokreślona

Funkcja tworząca momenty

nieokreślona

Funkcja charakterystyczna

e γ | t | σ 2 t 2 / 2 {\displaystyle e^{-\gamma |t|-\sigma ^{2}t^{2}/2}}

Rozkład Voigta (profil Voigta) – rozkład prawdopodobieństwa otrzymywany przez splot rozkładu Cauchy’ego-Lorentza i rozkładu Gaussa. Jest często stosowany w analizie danych w spektroskopii i dyfrakcji. Rozkład nazwano na cześć Woldemara Voigta.

Definicja

Bez straty ogólności możemy rozważać pod uwagę tylko wycentrowane rozkłady, to jest takie, których punkt największej gęstości jest równy zeru. Rozkład Voigta powstaje w wyniku dodawania zmiennej losowej o rozkładzie Cauchy’ego i drugiej zmiennej losowej o rozkładzie normalnym, obydwie o medianie zero. Wynika z tego, że gęstość rozkładu Voigta jest splotem gęstości tych rozkładów:

V σ , γ ( x ) = G σ ( y ) L γ ( x y ) d y , {\displaystyle V_{\sigma ,\gamma }(x)=\int _{-\infty }^{\infty }G_{\sigma }(y)L_{\gamma }(x-y)\,dy,}

gdzie σ , γ {\displaystyle \sigma ,\gamma } są parametrami rozkładu Voigta i jednocześnie odpowiednio pierwiastkiem z wariancji rozkładu normalnego oraz czynnikiem skali rozkładu Cauchy’ego. Funkcja G σ {\displaystyle G_{\sigma }} to gęstość rozkładu normalnego o średniej zero:

G σ ( x ) = e x 2 / 2 σ 2 σ 2 π , {\displaystyle G_{\sigma }(x)={\frac {e^{-x^{2}/2\sigma ^{2}}}{\sigma {\sqrt {2\pi }}}},}

a L γ {\displaystyle L_{\gamma }} jest wyśrodkowanym rozkładem Cauchy’ego-Lorentza:

L γ ( x ) = γ π ( x 2 + γ 2 ) {\displaystyle L_{\gamma }(x)={\frac {\gamma }{\pi (x^{2}+\gamma ^{2})}}} [1][2].

W przypadkach granicznych σ = 0 {\displaystyle \sigma =0} i γ = 0 {\displaystyle \gamma =0} następnie V σ , γ {\displaystyle V_{\sigma ,\gamma }} upraszcza do odpowiednio L γ {\displaystyle L_{\gamma }} i G σ . {\displaystyle G_{\sigma }.}

Zastosowania

W spektroskopii rozkład Voigta wynika ze splotu dwóch mechanizmów poszerzających linie widmowe, z których jeden ma rozkład normalny (zwykle jest to poszerzenie dopplerowskie), a drugi ma rozkład Lorentza (naturalne poszerzenie widma). Z tego powodu profile Voigta są powszechne w wielu gałęziach spektroskopii i dyfrakcji[2].

Przypisy

  1. The Voigt profile. scipython.com. [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
  2. a b Witold Zawadzki: Wyznaczanie parametrów Starka linii widmowych metodami spektroskopii laserowej. s. 25 (29). [dostęp 2021-04-21].