Salvo Andò

Salvo Andò
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1945
Giarre

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Multimedia w Wikimedia Commons

Salvatore (Salvo) Andò (ur. 13 lutego 1945 w Giarre[1]) – włoski polityk, prawnik i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta, w latach 1992–1993 minister obrony.

Życiorys

Absolwent studiów prawniczych z 1968. W latach 1972–1974 pracował jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Bolońskim, następnie został wykładowcą na Uniwersytecie w Katanii. W 1980 objął stanowisko profesorskie na tej uczelni. Wykładał także m.in. na Uniwersytecie Maltańskim[2]. W 2004 został pierwszym rektorem nowo powołanej uczelni Università Kore di Enna[2].

Prowadził także aktywną działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Socjalistycznej. W latach 1979–1994 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych VIII, IX, X i XI kadencji. Od czerwca 1992 do kwietnia 1993 zajmował stanowisko ministra obrony w rządzie Giuliana Amato[1]. W okresie ujawniania afer korupcyjnych w pierwszej połowie lat 90. (tzw. Tangentopoli) był czasowo aresztowany. W jednym z procesów został uniewinniony, drugi proces zakończył się umorzeniem postępowania[3]. Po rozwiązaniu PSI działał m.in. w ugrupowaniu Włoscy Demokratyczni Socjaliści, współtworzył koalicję wyborczą Róża w Pięści, później dołączył do Partii Demokratycznej[4].

Przypisy

  1. a b Salvatore Andò. camera.it. [dostęp 2018-04-07]. (wł.).
  2. a b Curriculum Salvo Andò. qds.it, 4 stycznia 2011. [dostęp 2018-04-07]. (wł.).
  3. Andò e tornò. repubblica.it, 29 lutego 2008. [dostęp 2018-04-07]. (wł.).
  4. Salvo Andò. istitutospiov.it. [dostęp 2019-02-13]. (wł.).
  • p
  • d
  • e
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

  • p
  • d
  • e
  • ISNI: 0000000032441549
  • VIAF: 14146095335800372502
  • LCCN: n92029441
  • GND: 1235073556
  • BnF: 15083873n
  • SUDOC: 135833507
  • SBN: CFIV067226
  • BNE: XX1782248
  • PLWABN: 9810531525605606