Transporte ferroviário na Suécia
A rede de linhas ferroviárias da Suécia tem uma extensão total de 15 600 km, dos quais a Direção Geral do Tráfego – Trafikverket – administra. 14 200[1] Todas as linhas do país seguem a bitola padrão com 1 435 mm. 80% da rede está eletrificada. [2] [3]
Linhas ferroviárias principais (stambanor)
Em 1854, o Parlamento da Suécia tomou a decisão de construir uma rede de "linhas ferroviárias principais" (stambanor). A Linha do Oeste foi inaugurada em 1862, e a Linha do Sul em 1864. [4] [5]
Algumas destas "linhas ferroviárias principais" têm ainda o mesmo itinerário, embora tenham sido eletrificadas e adquirido via dupla, enquanto outras viram alterados os seus itinerários. [6]
Linha ferroviária principal Stambana | Itinerário |
---|---|
Linha do Oeste Västra stambanan | Estocolmo–Gotemburgo (453 km) por Katrineholm–Hallsberg–Laxå–Falköping |
Linha do Sul Södra stambanan | Malmö–Katrineholm (483 km) por Lund–Linköping-Norrköping |
Linha do Leste Östra stambanan (Hoje em dia é considerada parte da Linha do Sul.) | Nässjö–Katrineholm (216 km) por Mjölby–Linköping–Norrköping |
Linha do Norte Norra stambanan | Estocolmo–Ånge (484 km) por Uppsala–Avesta Krylbo |
Linha do Norte da Norrland Stambanan genom övre Norrland | Bräcke–Boden (629 km) por Långsele–Vännäs |
Linha da Värmland Värmlandsbanan | Laxå–Fronteira da Noruega (209 km) por Karlstad–Kil–Charlottenberg |
Linhas ferroviárias da Suécia
As principais linhas ferroviárias da Suécia são: [2] [7] [8]
- Arlandabanan
- Bastuträsk-Skelleftehamn
- Bergslagsbanan
- Linha costeira de Blekinge
- Linha de Bohus (Bohusbanan)
- Bollnäs-Furudal
- Botniabanan
- Dalabanan
- Forsmo-Hoting
- Fryksdalsbanan
- Godsstråket genom Bergslagen
- Godsstråket genom Skåne
- Halmstad-Nässjö
- Haparandabanan
- Linha do Interior
- Jönköpingsbanan
- Kilafors-Söderhamn
- Linha de Kinnekulle
- Kontinentalbanan
- Linha de Costa a Costa
- Lommabanan
- Linha do Minério
- Mellansel-Örnsköldsvik
- Linha Central
- Morjärv-Karlsborgsbruk
- Mälarbanan
- Norge/Vänerbanan
- Linha do Norte
- Nynäsbanan
- Nässjö-Åseda
- Linha da Costa Leste
- Linha de Pita
- Sala-Eskilstuna-Oxelösund
- Simrishamnsbanan
- Linha da Escãnia
- Staffanstorpsbanan
- Linha da Norlândia
- Storuman-Hällnäs
- Stångådalsbanan
- Linha da Sueônia
- Linha do Sul
- Tjustbanan
- Viskadalsbanan
- Vännäs-Holmsund
- Värmlandsbanan
- Linha da Costa Oeste
- Linha do Oeste
- Ystadbanan
- Linha de Ådalen
- Älmhult-Olofström
- Linha de Alvsburgo
- Örbyhus-Hallstavik
- Linha de Öresund
- Östra stambanan
Ver também
Referências
- ↑ «Det statliga järnvägsnätet». Statistisk årsbok för Sverige 2014. Statistical Yearbook of Sweden 2014 (em sueco). Estocolmo: Instituto Nacional de Estatística da Suécia. 2014. p. 210. 618 páginas. ISBN 9789161815951
- ↑ a b «Sveriges järnvägsnät» (em sueco). Trafikverket
- ↑ «Järnväg - Järnvägen i Sverige». Enciclopédia Nacional Sueca. Consultado em 16 de novembro de 2019
- ↑ Christian Stadius. «Tåg och järnvägar» (em sueco). Museu Nacional de Ciência e Tecnologia (Tekniska museet). Consultado em 18 de junho de 2019. Cópia arquivada em 29 de setembro de 2018
- ↑ Ingmarsson, Niklas (2006). «Sveriges järnvägars historia». Populär historia. ISSN 1102-0822. Consultado em 19 de agosto de 2021
- ↑ «Stambana» (em sueco). Nationalencyklopedin – Enciclopédia Nacional Sueca. Consultado em 18 de junho de 2019
- ↑ «Sveriges järnvägsnät» (em sueco). Trafikverket
- ↑ «Banguiden - Guia das Linhas» (em sueco). järnväg.net. Consultado em 26 de dezembro de 2014
Ligações externas
- Página oficial da Direção Geral do Tráfego – Trafikverket
O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Transporte ferroviário na Suécia
- Portal ferroviário
- Portal dos transportes
- Portal da Suécia