Otto Loewi
 Otto Loewi w 1936 | |||
| Państwo działania | Austria, Stany Zjednoczone | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 czerwca 1873 | ||
| Data i miejsce śmierci | 25 grudnia 1961 | ||
| profesor | |||
| Specjalność: farmakologia | |||
| Uczelnia | Uniwersytet w Grazu, | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| Nagrody | |||
| |||
Otto Loewi (ur. 3 czerwca 1873 we Frankfurcie, zm. 25 grudnia 1961 w Nowym Jorku) – austriacki farmakolog pochodzenia żydowskiego urodzony w Niemczech. Laureat Nagrody Nobla z 1936 roku.
W latach 1909–1938 był profesorem Uniwersytetu w Grazu. W 1940 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie objął katedrę na Uniwersytecie New York. Prowadził badania biochemiczne nad przemianą białek, kwasów nukleinowych i cukrów, oraz w zakresie farmakologii, np. działania naparstnicy i środków moczopędnych. W latach 1921–1926 rozpoczął badania nad chemicznymi mechanizmami przekazywania bodźców nerwowych (opublikował 11 prac), co przyniosło mu w 1936 Nagrodę Nobla wraz z Henrym Dalem[1].
W 1935 otrzymał Odznakę Honorową Polskiego Czerwonego Krzyża II stopnia (1935)[2].
Przypisy
- p
- d
- e
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
- PWN: 3933534
- Britannica: biography/Otto-Loewi
- Universalis: otto-loewi
- NE.se: otto-loewi
- SNL: Otto_Loewi
- VLE: otto-loewi
- Catalana: 0038331
- DSDE: Otto_Loewi
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 36968
Identyfikatory zewnętrzne:
- Scopus: 16650800900
