Symeprewir
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C38H47N5O7S2 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 749,94 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | białe lub prawie biały proszek | ||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 923604-59-5 | ||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 24873435 | ||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | DB06290 | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
ATC | J05AP05 | ||||||||||||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży | kategoria C[3] | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Symeprewir (łac. simeprevirum) – wielofunkcyjny makrocykliczny organiczny związek chemiczny stosowany jako inhibitor proteazy serynowej w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C w skojarzeniu z innymi lekami przeciwwirusowymi.
Mechanizm działania
Poprzez wybiórczne i odwracalne blokowanie miejsca aktywnego proteazy serynowej NS3/4A zakłóca hydrolizę poliproteiny wirusa zapalenia wątroby typu C, co uniemożliwia jego replikację[3][4].
Zastosowanie
- przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C u dorosłych w skojarzeniu z innymi lekami przeciwwirusowymi[5]
Znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2017)[6].
Jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018)[7].
Działania niepożądane
Nie są znane działania uboczne symeprewiru w monoterapii, natomiast jego działaniami ubocznymi w terapii skojarzonej z rybawiryną, z rybawiryną i sofosbuwirem oraz z rybawiryną i peginterferonem α występującymi u ponad 5% pacjentów były nudności, wysypka, świąd, duszność, zaparcie, reakcje fotoalergiczne i zwiększenie stężenia bilirubiny w osoczu[5].
Przypisy
- ↑ a b Simeprevir, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 24873435 (ang.).
- ↑ Simeprevir SC-473928 Material Safety Data Sheet. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2018-07-23]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii online. Medical Tribune Polska. [dostęp 2018-07-23].
- ↑ D. Banerjee, KR. Reddy. Review article: safety and tolerability of direct-acting anti-viral agents in the new era of hepatitis C therapy.. „Aliment Pharmacol Ther”. 43 (6), s. 674-96, 2016. DOI: 10.1111/apt.13514. PMID: 26787287.
- ↑ a b Janssen-Cilag: Olysio 150 mg kapsułki twarde. Charakterystyka Produktu Leczniczego. Europejska Agencja Leków, 2014-05-14. [dostęp 2018-07-23].
- ↑ WHO Model List of Essential Medicines 20th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2017. s. 21-22. [dostęp 2018-07-23]. (ang.).
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-07-23].
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
J05A – Preparaty działające bezpośrednio na wirusy |
|
---|