Trifluperydol

Trifluperydol
Nazewnictwo
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

trifluperidolum

inne

triperidol, R 2498

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H23F4NO2

Masa molowa

409,4 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

749-13-3

PubChem

5567

DrugBank

DB13552

SMILES
C1CN(CCC1(C2=CC(=CC=C2)C(F)(F)F)O)CCCC(=O)C3=CC=C(C=C3)F
InChI
InChI=1S/C22H23F4NO2/c23-19-8-6-16(7-9-19)20(28)5-2-12-27-13-10-21(29,11-14-27)17-3-1-4-18(15-17)22(24,25)26/h1,3-4,6-9,15,29H,2,5,10-14H2
InChIKey
GPMXUUPHFNMNDH-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
rozpuszczalny[1]
w innych rozpuszczalnikach
etanol (umiarkowanie rozpuszczalny)[1]
Temperatura topnienia

200–201 °C[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H302

Zwroty P

brak zwrotów P

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Szkodliwy
Szkodliwy
(Xn)
Zwroty R

R25

Zwroty S

S22, S36/37/39, S45[1]

Numer RTECS

EU3550000

Podobne związki
Podobne związki

haloperydol, bromoperydol

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N05AD02

Farmakokinetyka
Działanie

przeciwpsychotyczne

Metabolizm

wątrobowy

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustna

Multimedia w Wikimedia Commons

Trifluperydol, trifluperidolorganiczny związek chemiczny, pochodna butyrofenonu, stosowany jako lek przeciwpsychotyczny. Został opracowany przez Janssen Pharmaceutica w 1959 roku. Ma działanie przeciwpsychotyczne silniejsze niż haloperydol, ale daje więcej niepożądanych skutków ubocznych, w tym późne dyskinezy[3]. Stosowany był w zakresie dawek 0,25 do 15 mg na dobę[4]. W latach 60. i 70. przeprowadzono kilka badań nad skutecznością trifluperydolu w leczeniu objawów schizofrenii, ale z powodu niewielkiej sprzedaży produkcja leku została wstrzymana[5].

Przypisy

  1. a b c Trifluperydol (nr T103) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).
  2. Trifluperidol hydrochloride (nr T103) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  3. Arylpiperidine-Based Dopamine D2 Antagonists/5-HT2A Antagonists for the Treatment ofAutism, Depression, Schizophrenia, and Bipolar Disorder. W: Bioactive Heterocyclic Compound Classes. Clemens Lamberth, Jürgen Dinges (ed.). John Wiley & Sons, 2012, s. 100. ISBN 3-527-66448-3.
  4. Janssen P.A. The evolution of the butyrophenones, haloperidol and trifluperidol, from meperidine-like 4-phenylpiperidines. „International Review of Neurobiology”. 8, s. 221–263, 1965. PMID: 5321473. 
  5. C.R. Ganellin, David J. Triggle: Dictionary of Pharmacological Agents. London-New York: Chapman Hall, 1997, s. 2031. ISBN 0-412-46630-9.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
N05: Leki psycholeptyczne
N05A – Leki przeciwpsychotyczne
N05AA – Pochodne fenotiazyny
z łańcuchem alifatycznym
N05AB – Pochodne fenotiazyny
z grupą piperazynową
N05AC – Pochodne fenotiazyny
z grupą piperydynową
N05AD – Pochodne butyrofenonu
N05AE – Pochodne indolu
N05AF – Pochodne tioksantenu
N05AG – Pochodne difenylobutylopiperydyny
N05AH – Pochodne diazepiny,
oksazepiny i tiazepiny
N05AL – Benzamidy
N05AN – Sole litu
N05AX – Inne
N05B – Anksjolityki
N05BA – Pochodne benzodiazepin
N05BB – Pochodne difenylometanu
N05BC – Karbaminiany
N05BD – Pochodne dibenzobicyklooktadienu
  • benzoktamina
N05BE – Pochodne azaspirodekanodionu
N05BX – Inne
N05C – Leki nasenne i uspokajające
N05CA – Barbiturany
N05CC – Aldehydy i ich pochodne
N05CD – Pochodne benzodiazepiny
N05CE – Pochodne piperynodionu
N05CF – Cyklopirolony
N05CH – Agonisty receptora melatoninowego
N05CJ – Antagonisty receptora oreksynowego
  • suworeksant
  • lemboreksant
  • daridoreksant
N05CM – Inne
N05CX – Preparaty złożone zawierające leki nasenne
i uspokajające, z wyłączeniem barbituranów